در تحلیل رفتار سیاسی بهمن امیری مقدم استاندار جدید کرمانشاه در یادداشتی نوشت: برای تغییرات سیاسی در استان باید در انتظار تکامل هژمونی سردار بود.
انتظار! ؛ آنچه که این روزها همهء مدیران و شخصیت های سیاسی استان می چشند؛ طعم صبر یک خبره سیاست جنگ است.
به‌طور کلی آنچه که به اعتقاد بسیاری از پژوهشگران در حیطهٔ نفوذ نظامی به کار برده‌اند همین شیوه تسلط گری بر نیروهای بجا مانده از یک قوای جنگی دشمن یا یک جامعه است که حالا با تعابیر دیگر در جریان سیاسی در حال سیر تسلط است آن هم نه به دلیلِ زورِ صِرف، بطوری که ناچاراً با عدم تحرک سیاسی، «قدرت ِ نرم» را بپذیرند.
بالاخره پس از تغییر دولت و با گذشت تقریبا هفت ماه از عمر دولت جدید، استان کرمانشاه هم سکانداری جدید به خود دید که حالا با گذشت یک ماه پس از کشمکش های سیاسیون و انتصابات تقریبا ناموفق وزارتی برخی جریانات، تا حد قابل توجهی ثابت شده تا مادامی که بدون نظر مدیرارشد استان حکمی خارج از این استان صادر شود امکانی برای کار و پذیرش او نخواهد بود بدین معنا که رفته رفته تمام آن جریان رانتی و مافیای چهره نمای نشسته بر مسند کار در دوره پیشین که برخی از آنها دارای پرونده های تضییع مال هستند و حتی اکنون از حلقه نخست تا پایین ترین سطح نیز پشت میزاند، راهی جز رفتن ندارند، اما آنچه که از صحبت های مدیر جدید استان عیان است باید منتظر چهره های تازه نفس و با رویکردی تازه بود که به تحلیل نگارنده این اتفاق ممکن است تا ابتدای سال نو حادث نگردد.
در هر صورت آنچه که دیده می شود خوب بنظر می رسد که یک نفر مدیریت کند و هیچ چیز همانند یک فرمانده از چشمان او دور نماند و مانند دوره پیشین نباشد که از استاندار در سایه گرفته حاکم بود تا هر مدیر منتسب به جریانی خاص که ساز خودش را می زد و تنها قدرت اجرایی و برخورد استاندار به پنجاه درصد هم نمی رسید که نتیجه آن چند سال مدیریت شان چیزی جز نمایش گول زننده برای مردم ِ مظلوم و جوانان ِ منتظر نبود. در آخر اینکه استاندار کرمانشاه گفته که «کسی را می پذیرم که شناخت کامل نسبت به آنان داشته باشم» شامل مدیران کنونی نیز می شود و به غایت باید در انتظار تکامل این هژمونی خوش آیند بود.
دیدگاه