به زنگنه رای ندهید! چون می‌خواهد قراردادهای جدید نفتی را منعقد کند وظرفیت تولید نفت کشور را تا سال ٩٩ به روزانه ۴ میلیون و ۶٣٠ هزار بشکه و تولید نفت خام را به ۴ میلیون و ٢٨٠ هزار بشکه در روز برساند.
به گزارش طلوع کرمانشاه، او می‌خواهد تولید میعانات گازی کشور را تا ۵ سال آینده به یک میلیون بشکه در روز افزایش دهد. به زنگنه رای ندهید! او می‌خواهد صادرت نفت خام و میعانات گازی ایران را از ٢ میلیون و ٢١٨ هزار بشکه سال ٩۵ (متوسط سال ٩۵) به ٣ میلیون و ٣١٢ هزار بشکه در روز افزایش دهد. (با احتساب پالایشگاه‌های داخلی جدید) به زنگنه رای ندهید! چون می‌خواهد تولید گاز غنی کشور را به یک میلیارد و ٢۵٣ میلیون میلیون متر مکعب در روز برساند. تولید گاز در سال ٩٢ تنها ۶٣۵ میلیون متر مکعب بود.
نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، با تمام حاشیه‌هایی که برای بیژن زنگنه ساخته شده است، شما می‌توانید به زنگنه رای ندهید. اما اگر رای دادید، ۴ سال از او بخواهید تا این اهداف را (که در برنامه‌اش ذکر شده) محقق کند. شما می‌توانید به زنگنه رای ندهید. اما به ۴ سال گذشته نگاه کنید و به عملکرد وزارت نفت در افزایش تولید و کسب سهم از دست‌رفته بازار، پس از لغو تحریم‌ها، نمره دهید. من شاهد بودم که کارشناسان و حتی مسوولان نفتی بسیاری در دنیا این موفقیت ایران را ستوده‌اند. می‌توانید به اتمام فازهای نیمه تمام پارس جنوبی با یک برنامه‌ریزی و اولویت‌بندی فازها امتیاز دهید و امتیاز شما وقتی دقیق است که درصد پیشرفت پروژه‌ها را با میزان منابع هزینه شده در هر یک از پروژه‌ها تا پیش از آمدنش مقایسه کنید. شما می‌توانید به زنگنه رای ندهید. اما قبلش وضعیت پرونده پالایشگاه بزرگ میعانات گازی خلیج فارس را به دور از هیاهوی رسانه‌ای مطالعه کنید. میزان مصرف سوخت مایع در نیروگاه‌ها را هم با چهار سال پیش مقایسه کنید تا ببینید چه تحولی برای کمک به محیط زیست در این بخش رخ داده است. آقایان نماینده، به زنگنه رای ندهید، اما اگر رای دادید مطالبه‌گر باشید تا برای سرافرازی ایران برنامه‌اش را اجرایی کند. همراهش باشید تا صنعت نفت ایران توسعه یابد. وزیر نفت اگر رای بالایی داشته باشد در مذاکره با شرکت‌های خارجی دست بالاتری دارد.
صدو‌هفتاد‌و‌یکمین اجلاس وزرای اوپک نیمه خردادماه گذشته در وین برگزار شد. بلافاصله بعد از اتمام جلسه، زنگنه در هتل محل اقامتش با چند رسانه خارجی مصاحبه کرد. بعد از آن بود که چند دقیقه فرصت یافتم. این مصاحبه در دو بخش انجام شد. بخش ویدیویی آن را در همان روزها دیدید. فرصت خوانش بخش دوم مصاحبه امروز است. دو ماه پیش زنگنه می‌گفت که رییس‌جمهور روحانی هنوز درباره وزارت نفت با او صحبت نکرده است. من اصرار بر صحبت نکردنش در این‌باره را در مصاحبه‌های دیگرش نیز دیده بودم. من می‌دانستم که رییس‌جمهور روحانی، انتخابش زنگنه است و هم زنگنه را انسان عاقلی می‌دیدم که کار را نیمه کاره رها نمی‌کرد و برای کارش در چهار سال آنقدر حاشیه ایجاد کرده بودند که نیمه کاره بود. پس چرا زنگنه نمی‌خواست درباره وزارت نفت تا همین چند روز گذشته صحبت کند؟! حتی شنیده‌ام که وقتی روحانی از او خواسته تا در وزارت نفت بماند تلاش کرده است رییس‌جمهور را قانع کند تا این مسوولیت را به عهده شخص دیگری بگذارد. من جواب سوالم را می‌دهم. زنگنه در چهار سال گذشته، هم کار کرده هم آزار زیاد دیده است. این سوال را یک‌بار هم وزیر بهداشت چند هفته پیش مطرح کرد که «چرا باید هم کار کند و هم آزار ببیند؟! آن هم…» می‌توان به زنگنه نقد داشت و هم در کارش اشکال وجود دارد اما نمی‌توان پشت وزیری نایستاد که برای سربلندی کشورش پاک‌دستانه و مخلصانه تلاش می‌کند. نخستین نقد را من به زنگنه وارد می‌کنم. او نیاز دارد روابطش را با بدنه صنعت نفت بهبود بخشد. شاید کمی خوش‌اخلاقانه‌تر و مشورت‌مدار‌تر. شما هم می‌توانید نقدهای‌تان را بگویید یا بنویسید. اما خدمت ماندگار بیژن زنگنه به کشور را نمی‌توانید قدر ندانید. زنگنه با ٢۶ سال وزارت، این هفته برای رای اعتماد برای بار دهم به مجلس می‌رود تا پاداش این همه سال زحمت را بگیرد. شاید با رایی بالاتر از قبلی‌ها.
اوپک ١٧١ یک ویژگی منحصر به فرد هم داشت. وزیر نفت ایران با هواپیمای اختصاصی به وین آمده بود. پس این امکان را داشت که یکی، دو نفری بیش از دفعات قبل با خود به وین بیاورد. همراهانش دور تا دور اتاق در هتل کمپینسکی وین نشسته بودند که این مصاحبه انجام شد. او از قراردادهای بعد از توتال گفت و به رابطه با عربستان رسید. درباره همکاری با شرکت‌های روسی اظهارنظر کرد و به سوالات اوپکی پاسخ داد. وقتی به همراهی‌اش با روحانی رسید اما نتوانست پنهان کند که «من آقای روحانی را تحت هیچ شرایطی تنها نمی‌گذارم.» فعلا مصاحبه را بخوانید.
آقای زنگنه اگر بخواهید دوره چهارساله‌تان را نقد کنید چه نقدی به خودتان وارد می‌کنید؟
نقد زیاد دارم. ولی الان ذهنم برایش آماده نیست.
فکر می‌کنید تا آخر امسال بتوانید ۶-۵ میلیارد دلار قرارداد نفتی (به جز قرارداد توتال) امضا کنید؟
با من بحث زمان را مطرح نکنید. کار کشور جلو می‌رود. من آقای روحانی را تحت هیچ شرایطی تنها نمی‌گذارم. همیشه در کنارش هستم. به خاطر سربلندی ایران، به خاطر جوانان ایران، به خاطر سربلندی جمهوری اسلامی، به خاطر آزادی، به خاطر حقوق اساسی مردم، همیشه کنار آقای روحانی می‌مانم و هر طور نیاز باشد به ایشان کمک می‌کنم. همه هم بدانند، آنچه برای ما مهم است سربلندی کشورمان است. ما انقلابی‌هایی هستیم که هیچ‌وقت ادعا نمی‌کنیم.
صنعت نفت در چهارسال گذشته با شما بیشتری همکاری کرد یا در هشت سال اول وزارت‌تان در نفت؟
فضای این چهار سال خیلی با قبل تفاوت داشت. قبلا بچه‌ها سرحال‌تر و سالم‌تر بودند. تلاش مافیا هم در نفت خوب است. یکی از کارهای اصلی ما در این مدت، مبارزه با مافیا (در نفت) بود. بابک زنجانی یک نمونه‌اش بود.
سرنوشت بابک زنجانی بالاخره به کجا می‌رسد؟
بابک زنجانی… (سکوت می‌کند و فقط دستش را حرکت می‌دهد.)
چقدر از تفاهمنامه‌هایی که امضا کردید را فکر می‌کنید بتوانید به قرارداد منتهی کنید؟
در این باره صحبت نمی‌کنم.
مدیرعامل شرکت لوک اویل روسیه بعد از دیدار با شما اظهار امیدواری کرد تا در چهار ماه آینده بتواند قرارداد توسعه میادین آب تیمور و منصوری را با ایران منعقد کند. امیدوارید که این اتفاق بیفتد؟
من امیدوارم قرارداد توسعه میادین نفتی را منعقد کنیم. به خصوص درباره میدان منصوری کارهایش در حال انجام است. امیدوارم به نتیجه برسیم. حالا یا با شرکت لوک اویل یا با شرکت پرتامینای اندونزی که علاقه‌مند به توسعه این میدان است.
کدام یک از شرک‌های لوک اویل یا پرتامینا شانس بیشتری برای گرفتن قرارداد توسعه میدان منصوری دارند؟
نمی‌توانم اظهارنظر کنم. بستگی به پیشنهادهای مالی و فنی شان دارد.
فکر می‌کنید، بتوانید با شرکت «گازپروم نفت» روسیه هم برای توسعه میدان چشمه خوش به نتیجه برسید؟
اولویت ما برای انعقاد قرارداد با شرکت «گازپروم نفت»، توسعه میدان مشترک آذر است. برای توسعه این میدان نفتی، «گازپروم نفت» و شرکت «اویک» ایران در حال مذاکره هستند. اگر به تفاهم برسند و پیشنهاد فنی و مالی خوبی بدهند ما آماده‌ایم (تا این قرارداد را واگذار کنیم.)
به‌نظر جنابعالی، تاثیر انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم بر صنعت نفت چه بوده است؟
به نظرم سیاست‌های تعیین شده در صنعت نفت می‌تواند با قدرت بیشتری پیش برود. این سیاست‌ها، سیاست‌های فردی نیست. سیاست‌های رییس‌جمهور و کشور است و من فکر می‌کنم صنعت نفت با قدرت بیشتری می‌تواند راهبردهای رییس‌جمهور را پیش ببرد.
آقای زنگنه، اینکه نتوانستید در چهارسال گذشته هیچ قرارداد توسعه‌ای ببندید را جزو نقاط ضعف‌تان می‌دانید؟ (قرارداد توسعه نفتی فاز ١١ پارس جنوبی با توتال یک ماه بعد از این مصاحبه امضا شد.)
خیر. جزو نقطه ضعف‌های دلواپسان می‌دانم که نگذاشتند کار کنیم. خیلی ما را اذیت کردند. هنوز هم (اذیت) می‌کنند. هدف‌شان هم این بود که در انتخابات بگویند شما کاری نکردید. اصلا تلاش‌شان این است که ما نتوانیم کار کنیم بعد بگویند دیدید کار نکردید! به زبان ساده می‌خواهند در کشور کار نشود تا بعدا بگویند اینها نتوانستند کار کنند.
آقای وزیر؛ در حالی شما سهمیه ٣ میلیون و ٨٠٠ هزار بشکه‌ای تولید نفت ایران در اوپک را (در ماه خرداد) برای ٩ ماه آینده پذیرفتید که خودتان اعلام کرده‌اید که تولید نفت روزانه ٣ میلیون و ٩٠٠ هزار بشکه است و مدیرعامل شرکت ملی نفت هم گفته‌اند که تولید نفت به ۴ میلیون بشکه در روز می‌رسد. چطور این سهمیه را پذیرفتید؟!
آنچه برای ما مهم است آمار منابع ثانویه درباره تولید نفت ایران است.
اما قبلا این‌طور نبود. شما پیش از اینها، آمار منابع ثانویه برای تولید نفت ایران را رد می‌کردید. (به همین دلیل هم آماری که وزارت نفت رسما از تولید نفت ایران به اوپک گزارش می‌کند و در گزارش‌های ماهیانه این سازمان درج می‌شود همیشه بیش از آمار منابع ثانویه است.)
اینکه تولید واقعی نفت ما چقدر است، همان است که واقعی است. اما آنچه ملاک ارزیابی اوپک و تعیین تخلف‌هاست آمار منابع ثانویه است. ظرفیت‌سازی با تولید فرق می‌کند.
آمار منابع ثانویه بالاتر از ٣ میلیون و ٨٠٠ هزار بشکه در روز را برای ایران ثبت کرده است؟
خیر. نمی‌گویند. (در ماه خرداد)
الان تولید نفت ایران چقدر است؟
همانی که منابع ثانویه می‌گویند. (بر اساس آخرین آمار اوپک به نقل از منابع ثانویه، تولید نفت ایران در ماه جولای ٣ میلیون و ٨٢۴ هزار بشکه در روز بوده است در حالی که ایران تولیدش در این ماه را ٣ میلیون و ٩٠٠ هزار بشکه در روز به اوپک اعلام کرده است.)
اینکه در داخل می‌گویید تولید نفت ایران به ٣ میلیون و ٩٠٠ هزار بشکه در روز رسیده است را چطور با آمار منابع ثانویه جمع کنیم؟
ما به تفاهمی که می‌کنیم احترام می‌گذاریم.
شما با وزیر نفت سعودی در اوپک صحبت کردید؟
اینکه با هم بنشنیم و جلسه بگذاریم خیر. اما در حاشیه اجلاس اوپک صحبت کردیم. ایشان پیروزی آقای روحانی در انتخابات را تبریک گفتند و برای ایران آرزوی توسعه و پیشرفت ایران را کردند.
یعنی اختلاف نظر سیاسی دو کشور تاثیری بر همکاری نفتی شما نداشته است؟
نمی‌توانم بگویم تاثیری نداشته است اما هر دو‌طرف به این عقلانیت رسیده‌ایم که به نفع مردمان دو کشور است که در اینجا (اوپک) با یکدیگر دعوا نکنیم. همکاری کنیم.
فکر می‌کنید بتوان در بستر نفت، رابطه ایران و عربستان را بهبود بخشید؟
در شش ماه گذشته تنشی در رابطه نفتی‌مان با عربستان نداشته‌ایم. این روشن است.
در دولت یازدهم، یکی از اولویت‌هایی که وزارت نفت پیگیری می‌کرد، همکاری با شرکت‌های روسی بود. در دولت دوازدهم هم اینچنین خواهد بود؟
چنین اولویتی نداشتیم. می‌خواستیم با همه کار کنیم، روس‌ها جلو آمدند با آنها هم کار کردیم. اولویت ویژه‌ای وجود نداشت. الان هم که می‌خواهیم با همه شرکت‌ها کار می‌کنیم، با روس‌ها هم کار می‌کنیم.
تکلیف آن صد هزار بشکه نفتی که قرار بود به روس‌ها بفروشید چه شد؟
کار ما تمام شده است، آنها باید برداشت کنند.
روس‌ها این نفت را برای چه بازارهایی می‌خواهند؟
برای بازارهای‌شان در آفریقا و امریکای لاتین. برای هر جایی که خودشان بخواهند می‌برند.
قرارداد توسعه فاز ١١ با توتال نهایی شده است. (یک ماه بعد از این مصاحبه قرارداد امضا شد.) آیا توتال منابع بانکی تامین پروژه را آماده کرده یا بانک همراهش را معرفی کرده است؟
آنها کارهای‌شان را انجام داده‌اند. لازم نیست ما از آنها بپرسیم. حتی اگر منابع بانکی نیاورند، توتال به اندازه کافی خودش منابع مالی دارد که این پروژه را انجام دهد.
فکر می‌کنید قرارداد توسعه فاز ١١ با توتال می‌تواند رابطه بانک‌های بزرگ با ایران را تسهیل کند؟
قطعا موثر است.
بعد از قرداد فاز ١١، کدام یک از قراردادهای توسعه میادین نفتی و گازی ایران آماده امضا است؟
چند طرح است که نمی‌دانم کدامش (زودتر) می‌رسد. یکی توسعه لایه نفتی پارس جنوبی است که با مرسک (دانمارک) در حال مذاکره هستیم؛ میادین منصوری و آب تیمور است. مذاکراتی که با شرکت وینترشال (آلمان) برای توسعه میادین نفتی بندکرخه و سهراب داریم خیلی خوب پیش می‌رود. در میدان نفتی یاران کمی از اینها عقب‌تر است.
منبع: روزنامه اعتماد
دیدگاه