همه مدیران و مسئولین فعلی حوزه فرهنگ و هنر باید مکث کوتاهی کنند و ببینند در دو سه سال اخیر برای تئاتر استان ها چه کرده اند؟ البته من به عنوان عضوی از جامعه تئاتر استانها می توانم به پاسخ این سوال کمک کنم: ” عملا هیچ کاری نکرده اند”.
نمی خواهم در این یاداشت کوتاه به تفاوت و تقابل تئاتر پایتخت و استانها بپردازم؛ چرا که به گمانم تئاتر پایتخت جزئی از یک کلیتی بنام تئاتر ایران است. اما متاسفانه مدیران و متولیان فرهنگ و هنر در تمام دهه های گذشته تا امروز به گونه ای رفتار کرده اند که این مرزبندی را پر رنگ کرده و عملا تفاوت عمیق قائل شدند تا جایی که بودجه تئاتر کشور رسما برای پایتخت هزینه می شود و این نکته عجیب و شگفت انگیزی است!!!
روز جهانی تئاتر و روز ملی هنرهای نمایشی بهانه ایست برای ارائه یک مطالبه جدی از مدیران فرهنگی کشور با یک عنوان ساده: “تئاتر استان ها را نجات دهید.”
مطلوب ترین راه در زمانه اکنون و بر اساس تجربه ها ، ایجاد ” سازمان تئاتر” است تا شاید مرحمی بر درمانِ این زخم عمیق باشد.
این کمترین حق جامعه تئاتری استانهاست که از بودجه تئاتر مملکت استفاده کنند. برای اینکه از این وضعیت بغرنج دور شویم تا شاید بودجه سازمان تئاتر ، تئاتر استانها را از منظر تولید و حمایت از تولید نجات دهد.
حالا که حرکت های جهادی در اولویت فعالیت های فرهنگیِ کشور است ، پس “جهادی” سازمان تئاتر را تاسیس کنید. شاید با تاسیس چنین سازمانی از شرایط وخیم امروز در حمایت از تولید بیرون آییم و حداقل منِ در غرب کشور برسم به این مطلب که ذره ای از این ثروتی که در آب و خاک کرمانشاه نهفته است، به فرهنگ و هنر و به ویژه به تئاتر می رسد.
همواره یادمان باشد که زیر بنای یک جامعه خوب از هر منظری، ” فرهنگ” است و تئاتر رکن اصلی یک جامعه فرهنگ مدار.
روز جهانی تئاتر و روز ملی هنرهای نمایشی بر همه هنرمندان این عرصه در سراسر کشور ، به ویژه خانواده تئاتر استان کرمانشاه خجسته باد.
محمدرضا درند
مدیر عامل انجمن هنرهای نمایشی استان کرمانشاه
دیدگاه