منوچهر حبیبی به عنوان اولین استاندار کرمانشاه یک ابتکار عمل بسیار خوب به خرج داد که اگر درگیر حاشیه نشود و ادامه پیدا کند می‌تواند به داد صنعت، اقتصاد و اشتغال استان برسد.
پنجشنبه گذشته استاندار کرمانشاه اولین دیدار چهره به چهره با فعالین اقتصادی را آغاز کرد، دیداری که در آن صاحبان کسب و کار تک به تک کنار استاندار می‌نشستند و از دغدغه‌ها و مشکلات واحد خود می‌گفتند و سپس استاندار به دستگاه‌های مربوطه دستور پیگیری می‌داد.
این اقدام یعنی استاندار کرمانشاه راه را درست رفته و می‌داند اگر قرار است اقتصاد بیمار استان را نجات دهد، کرمانشاه از چند دهه رتبه اول بیکاری کشور خارج کند و رونق تولید را به همراه بیاورد باید به جزئی‌ترین مشکلات بخش تولید و صنعت بپردازد.
در این دیدار که در اتاق بازرگانی کرمانشاه برگزار شد، شاید نزدیک به ۱۰ فعال اقتصادی که از بزرگان صنعت استان بودند از جمله صنایع سیمان، پتروشیمی و … به دیدار استاندار کرمانشاه آمدند و مشکلات خود را مطرح کردند.
اما این دیدار اشکالی اساسی داشت و اگر استاندار بخواهد این روند خوب را ادامه دهد نباید بگذارد این مشکلات تداوم یابد.
متاسفانه این دیدار با فعالین اقتصادی درگیر باندبازی بود که قطعا استاندار کرمانشاه به عنوان یک فرد غیربومی از آن اطلاعی ندارد اما حتما مدیران اقتصادی از جمله معاون اقتصادی استاندار و مدیرکل صمت از آن بی‌خبر نیستند.
هیچ فراخوان و اطلاع رسانی صورت نگرفت تا فرصت برابر برای همه فعالین اقتصادی فراهم شود تا برای دیدار با استاندار کرمانشاه انتخاب شوند و اگر این نوبت فرصت به آنها نرسید در لیست دیدارهای بعدی قرار گیرند.
باز هم همان عده خاصی که همیشه دور و بر اتاق بازرگانی هستند فرصت یافتند به دیدن استاندار بیایند، تعدادی از فعالین اقتصادی خاص که در همه جلسات با حضور مدیران کشوری، نمایندگان مجلس و … فقط همان‌ها حضور دارند، همیشه تولیدکننده و صادرکننده برتر می‌شوند و رانت‌ها نیز معمولا در اختیار همین افراد است.
در بیشتر مواقع نشانی از مدیران کسب و کارهای کوچک، واحدهای صنعتی و تولیدی شهرستان‌ها و … در این نشست‌ها نیست و به تبع آن در دیدار با استاندار نیز جایی نداشتند.
*در حالیکه در کرمانشاه تنها در حوزه صنعت و معدن حدود ۹۲۰ واحد دارای پروانه بهره‌برداری داریم، اما تنها ۲۰،۳۰ واحد محدود هستند که همیشه دیده می‌شوند و در جلسات حضور دارند و مابقی به نوعی به حال خود رها شده‌اند.
به این عدد باید تولیدکنندگان بخش کشاورزی را نیز اضافه کرد زیرا اتاق بازرگانی مربوط به حوزه کشاورزی نیز هست.
به علاوه برخی از این تولیدکنندگان نوپا، جوان و تحصیل‌کرده هستند و اگر به مشکلات آنها رسیدگی نشود زمین می‌خورند و دیگر انگیزه‌ای برای بلند شدن نخواهند داشت.
باند حاکم بر اتاق بازرگانی که دامنه آن تا خانه صنعت و معدن و حتی اداره کل صنعت، معدن و تجارت استان ادامه یافته تا کنون بهایی به این بخش نداده است و می‌توان گفت اتاق بازرگانی با آنهمه ادعا و امکانات تنها اتاقی برای عده خاص است.
شاید چون واحدهای کوچک و متوسط سود چندانی برای بده بستان‌های اتاق بازرگانی ندارند و از همین رو همیشه بیرون گردونه نگه داشته می‌شوند.
لازم است استاندار کرمانشاه ورود جدی به این موضوع داشته باشد و درخواست بدهد چنانچه قرار است دیدار با فعالین اقتصادی در اتاق بازرگانی تداوم یابد، حتما اطلاع‌رسانی‌های لازم از طریق استانداری و اتاق بازرگانی صورت بگیرد تا افراد به ترتیب برای دیدارها انتخاب شوند و فرصت برابر در اختیار همه قرار گیرد.
در غیر اینصورت این برنامه خوب از مسیر منحرف شده و به جای توسعه اقتصادی نارضایتی به دنبال خواهد داشت.
دیدگاه