کیانوش رستمی گفت: مصدوم شدن سهراب مرادی برای من جذابیتی ندارد چرا که من همیشه به دنبال رقابت بودم و دوست دارم با هم رقابت کنیم و هر کسی بهتر باشد به المپیک برود.
کیانوش رستمی پس از قهرمانی در مسابقات جام فجر وزنه‌برداری، گفت: من در هر مسابقه گزینشی المپیک سعی می‌کنم به نحو احسن کار را جلو ببرم و مدت زمان زیادی باقی مانده است البته دسته ۹۶ کیلوگرم ایده‌آل بدنم نبود، اما مجبور بودم که وزنم را عوض کنیم. مسیر سختی را پیش رو دارم و تمام تلاشم را خواهم کرد تا المپیک در شرایط بسیار خوبی قرار بگیرد.
رستمی در مورد مصدومیت سهراب مرادی نیز، گفت: اول از هر چیزی باید این را بگویم که سهراب قهرمان بزرگی است و مانند برادرم است. البته ما با هم رقابت هم داریم و تا المپیک هر کسی بهتر باشد اعزام می‌شود. آسیب‌دیدگی سهراب هم برای من نیز نگران کننده بود و این که او مصدوم شده است، هیچ جذابیتی برای من ندارد، چرا که من همیشه دوست دارم رقابت کنم و به دنبال این نیستم که از دیواری عبور کنم که کسی من را نبیند. امیدوارم که سهراب مرادی هر چه سریع‌تر سلامتی اش را بدست بیاورد و حالا در وزن ۹۶ یا ۱۰۹ کیلوگرم دو تایی با هم شرکت کنیم. یک سال و پنج ماه تا المپیک باقی مانده است و ممکن است هر اتفاقی در این مدت رخ دهد.
رستمی در مورد این که در مسابقات تایلند به رکورد جهان حمله کرد و برای مسابقات پیش رو هم به دنبال شکستن رکورد جهان است یا خیر، در این باره تاکید کرد: من در مسابقات تایلند برای این که بدنم را محک بزنم و ببینم مثل گذشته می‌توانم با جرأت بالا در مسابقات حضور داشته باشم به رکورد جهان حمله کردم و دیدم که خدا را شکر مثل گذشته هستم و من باید مسیر تمرینی ام را به نحو احسن جلو ببرم.
او ادامه داد: البته باید یک چیز را نیز بگویم که من خیلی تنها هستم. بهتر است دست یکدیگر را بگیریم. من در المپیک ریو بدون مربی مدال گرفتم و همه مردم خیلی خوشحال شدند، اما فکر می‌کنم که در حال حاضر همه چیز فراموش شده است و نباید فراموشکار باشیم. ما تا زمانی که پشت هم نباشیم هر اتفاقی برایمان رخ دهد حقمان است.
وزنه‌بردار دسته ۹۶ کیلوگرم ایران در پاسخ به این پرسش که فکر نمی‌کند دلیل تنهایی‌اش خود او و تصمیمی که گرفت باشد، تصریح کرد: آدم باید مسیر زندگی‌اش را ببیند و من نیز مسیر زندگی ام را دیدم و این راه را انتخاب کردم. خیلی از شماها پشت پرده را نمی‌دانید.
او در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر این که اما در مسیری که انتخاب کرده است فدراسیون از او حمایت کرد و این را قبول دارد؟ تاکید کرد: من تشکر می‌کنم و این درخواست را دارم که تا المپیک ۲۰۲۰ هم پشت من باشند و به من کمک کنند. نه این که وقتی به مسابقه می‌روم و بر می‌گردم نه کسی من را تحویل بگیرد و نه زنگی بزند و نه حتی در فرودگاه به دنبالم بیاید. یک نفر از فدراسیون با من تماسی نگرفت تا به من تبریک بگوید و یا سوال کند پول تو جیبی‌ام کافی بوده است یا نه و یا در کرمانشاه تمرین می‌کنم چیزی نیازی دارم یا نه. من اکنون فشار روحی زیادی بر رویم است و دارم در شرایطی تمرین می‌کنم که بسیار تنها هستم و حتی از این که در بین مردم هم بروم می‌ترسم و استرس می‌گیرم.
رستمی در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر این که تصمیم دارد تا پایان دوران قهرمانی‌اش همچنان همین مسیر را برود و تنها تمرین کند، گفت: فدراسیون یک اجبار برای من گذاشت که باید یک نفر در کنارم باشد. من اصرار داشتم مربی خارجی برایم بیاورند، اما فدراسیون انجام نداد و تنها کسی را که محرم راز خودم می‌دانستم و اعتماد داشتم که از او بطری آب بگیرم برادرم بود. برادرم با وجود این که دو بچه کوچک دارد، اما به کمک من آمده است و با عشق با من کار می‌کند.
قهرمان وزنه‌برداری المپیک در ادامه در مورد تأمین هزینه‌هایش هم، گفت: من مبلغی نگرفته‌ام و به کمیته ملی المپیک و فدراسیون هم که مراجعه می‌کنم من را به یکدیگر پاس می‌دهند. گرگم به هوا که نیست و مگر من گدا هستم که بخواهند پولی کف دست من بگذارند؟ من دو مدال المپیک دارم و باعث تأسف است که نتوانند از ورزشکار خود که مدال المپیک دارد حمایت کنند.
رستمی در پاسخ به این پرسش که مگر مشکلی وجود داشته است که او به جز برادرش به کسی اعتماد ندارد که حتی از دست او بطری آب بگیرد؟ گفت: نه این طور نیست. اما یک ورزشکار حرفه‌ای باید حرفه‌ای زندگی کند و احتیاط شرط عقل است. من به همه اعتماد دارم و از این لحاظ گفتم که به کسی اعتماد ندارم که کنارم باشد.
وی در مورد این که کدام مربی خارجی را مدنظر داشته است با او کار کند؟ گفت: مربیان بزرگی در دنیای وزنه‌برداری هستند مانند مربی چین و می‌شد با او نامه نگاری کرد. همچنین وزنه‌برداران بزرگی هم در دنیای وزنه‌برداری هستند که می‌شد با آنها صحبت کرد/ایسنا
دیدگاه