میرزا سعدالله خدیری شاعر پیشکسوت کرد در سال ۱۳۰۲ در روستای هجیج از توابع شهرستان پاوه در استان کرمانشاه متولد شد. وی از سن ۱۸ سالگی شروع به سرودن شعر کرد. خدیری در اوان جوانی به دلیل انفجار مین، یک دست و یک چشم خود را از دست داد و در میانسالی نیز ناشنوا شد ولی با وجود این معلولیت‌ها، شاعری را رها نکرد و تا سال‌های آخر عمرش، مجموعه‌های شعری مختلفی از خود به یادگار گذاشت.
این شاعر کرد در سروده‌های خود از شاعرانی همچون سعدی، حافظ و نیز شاعران کرد سده‌های پیشین همچون سیدعبدالرحیم ملاسعید معدومی تاوگوزی (معروف به مولوی کرد)، نالی و ملا بیسارانی تاثیر گرفته است. وی در دیوان شعر خود، آثار فراوانی به زبان‌های کردی، هورامی و فارسی، سروده و در بیشتر قالب‌های شعری از جمله مثنوی، غزل، قصیده و رباعی طبع آزمایی کرده است.
آثار این شاعر توسط جمیل فاروقی جمع‌آوری، تنظیم و به چاپ رسیده و دیوان شعر او با نام «دیوان میرزا سعدالله خدیری» هم اکنون در بازار کتاب موجود است.
یادآوری می‌شود همایش بزرگداشت میرزا سعدالله خدیری همزمان با چاپ دیوان شعر وی در سال ۱۳۹۰ از سوی انجمن فرهنگی ادبی مریوان و با همکاری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی این شهرستان برگزار شد.
همچنین سال گذشته و طی مراسمی که به همت جمعی از فعالان فرهنگی منطقه در روستای تاریخی هجیج برگزار شد، از میرزا سعدالله خدیری به عنوان شاعر و مولف تاثیرگذار منطقه در سال‌های اخیر، تقدیر به عمل آمد.
بر اساس این گزارش، مراسم ترحیم میرزا سعدالله خدیری امروز و فردا (شنبه) در مسجد نور شهرستان مریوان، محل سکونت وی، برگزار خواهد شد.
مهر
دیدگاه