محمد سلطانیفر (معاون سابق مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی) گفته بود تعداد خبرگزاریهای ما از کشورهای اروپایی و اتحادیه اروپا هم بیشتر است. کار از دست در رفته است. سیاستهای وزارت ارشاد حاصل چنین مشکلات بزرگی است. این سیاست کار را بهجایی رسانده که در استان کرمانشاه به هر کس از در وارد شده امتیاز روزنامه داده است. کسانی که مدارک و تجربیاتشان هرگز با عناصر مهم مدیریت یک رسانه همگام و همساز نیست یا کوچکترین تجربهای را در کار نوشتن رسانه ندارند. بهخاطر دارم برخی برای دریافت امتیاز نشریه به کسانی پیشنهاد نوشتن میدادند تا به نام آنها منتشر شود. حاصل کار این شد که حالا از نشریات مکتوب حداکثر کمتر از انگشتان دو دست در این عرصه ماندهاند. برخی چنان از وادی اطلاعرسانی خبر دور هستند که در تنظیم خبر حتی از بهکاربردن عناصر خبر و چیدمان لید و تیتر هیچ بهرهای ندارند. این زنگ خطری برای ژورنالیسم است. منظور از ژورنالیسم، تعریف بینالمللی مبتنی بر بهکارگیری اصول روزنامهنگاری در رادیو، تلویزیون، نشریات مکتوب؛ سایت، خبرگزاری، پایگاه خبری بر خط و یا هر سازمان خبری است. رعایت اصول انتشار خبر، یک ویژگی ممتاز است که در کمتر کانال یا پایگاه خبری مدعی دیده میشود. برخی بدون رودربایستی همه اخبار دیگران را بدون ذکر منبع به نام خود منتشر میکنند. این آسیب به جداره و مغز استخوان روزنامهنگاری ۱۸۲ ساله ایران نفوذ کرده است. جا دارد مدعیان کانالها و پایگاههای کپُیپیستکار، حداقل آموزشهای مقدماتی اداره رسانه و خبررسانی را بگذرانند. بهکار گیرند تا آبروی خود و ژورنالیسم ایرانی را حفظ کنند!
رصد فهرست رسانههای مجوز دار وزارت ارشاد میخکوبتان میکند. برای استان کرمانشاه تا ساعت ۸ و ۱۱ دقیقه روز پنجشنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۸، مجوز انتشار یکصد نشریه چاپی و ۴۹ پایگاه خبری ثبت شده است. این فهرست نیز نشان میدهد در کشور ۴۲ خبرگزاری و ۳ هزار و ۱۵۱ پایگاه خبری مشغول فعالیت هستند. چنین آماری در هیچ کجای جهان دیده نمیشود. بلبشوی امتیاز داشتن رسانه، در واقع امتیاز نیست. چنین آماری باید جامعهای توسعهیافته را در نظر مجسم کند. اما چرا چنین نیست؟ فضای مجازی باید مسیری برای ارتقای آگاهی و تحلیل و برداشتهای دقیق از اوضاع زمانه باشد. اما رصد بسیاری از کانالهای خبری نشان میدهد همه صاحبان آن، خود را خبردان، آگاه و روزنامهنگار میخوانند. با تدقیق در شیوه انتشارشان، نشانی از بهکارگیری اصول حرفهای نیست. چون به حوزه خبر وارد میشوند آسیبها رخ مینماید. برخی با داشتن نشریه، یک کانال تلگرامی نیز برپا کرده و به بازنشر اخبار میپردازند. عینا شدهاند همان نشریه مکتوبشان که بعضا «کپیپیستکاران حرفهای« بودند، حالا فقط مکان انتشار آن را تغییر دادهاند. آمدهاند وسط معرکه خبررسانی، ششدانگ محصول کار دیگران را بدون درج منبع خبر و عکس به نام خود سند میزنند. برخی ابتدا با عنوان نشریه مکتوب کار خود را با انتشار چند شماره آغاز کرده به یکباره به پایگاه خبری، تحلیلی تبدیل میشوند. وزارت ارشاد بهدلایل مورد نظر خودش، به فوریت مجوز پایگاه خبری و خبرگزاری صادر میکند.
دیدگاه