“محیط زیست ایران،داغدار شد”

✍بهمن ویسی/معلم نمونه کشوری

هنر باجور و یارانش،جدال دلیرانه با آتش،خشکسالی،آلاینده ها و شکارچیان بی رحم بود و دست خالی و بی توش اما پر توان و سختکوش در جبهه نبرد با نابودگران محیط زیست،بر پیمان خود استوار و با بذل جان شیرین و خون سرخ در این کارزار پاک،جاودانه شدند.همگان می دانند که نفس های محیط زیست ایران به شماره افتاده است.جنگل،رود،تالاب
،کوه،دشت،آب های زیرزمینی ،گونه های جانوری،خاک،هوا و دریا در سراشیبی انهدام است.نه اعتبارات دولتی جوابگوست و نه فرهنگ و بنیان های اخلاقی ما،نشانی از دغدغه و نگرانی برای پاسداشت و نجات محیط زیست دارد.دریغا که دریادلان و پاکباختگانی چون باجور،انگشت شمارند و تا زمانی که فرهنگ صیانت از محیط زیست و دلسوزی برای آب و خاک، در این سرزمین نهادینه نشود؛هیولای خونریز کمر به قتل و نابودی تمدن ایرانی بسته،روز به روز به سرزمین ما نزدیک تر خواهدشد.شاید غریو دلاورانه چهار مرد مریوان در کارزار با آتش بی رحم و خانمان سوز،ما را از خواب غفلت بیدار نماید.
مرگ پروانه های سوخته بال مریوان را به آب و خاک و هوا و مردم داغدار ایران تسلیت می گویم.