این استان محروم در گوشه غرب کشور سال‌های سال روی خوش به خود ندیده است، هشت سال بمباران و سپر بلای تمام کشور شدن ابتدایی ترین حقی است که کرمانشاه بر گردن کشور و مسئولین آن دارد.
درست در روزگاری که دلار هشت تومان بود و شهرهای مرکزی ایران در حال ساخت و ساز و رونق بودند، کرمانشاه همین امکانات و زیرساخت‌هایی را که داشت هم از دست داد، بمباران پالایشگاه تنها نمونه‌ای از این رویدادها بود.
در زمان جنگ بسیاری از مردم توانگر کرمانشاه سرمایه‌های خود را برداشتند و از این شهر و دیار رفتند و شاید دیگر هرگز به این استان برنگشتند.
در سال‌های بعد از جنگ و ایام بازسازی نیز به کرمانشاه متناسب با آسیب‌هایی که دیده بود پرداخته نشد و همین امر باعث شد در دوران بازسازی هم از استان‌های پیشرفته کشور جا بمانیم و کرمانشاه در سال ۱۴۰۰ هنوز هم یک استان کمتر توسعه یافته باشد.
نکته دردناک ماجرا آنجاست که کمتر توسعه یافتگی کرمانشاه در حالی رخ داده که این استان نسبت به بسیاری از استان های پیشرفته مزیت ها و پتانسیل های ویژه ای دارد.
دسترسی به بازار عراق از طریق پنج مرزی رسمی و بازارچه مرزی، فاصله کم کرمانشاه تا سایر بازارهای صادراتی مانند سوریه و …، آب و خاک حاصلخیز برای کشاورزی و باغداری، مطرح بودن به عنوان یکی از قطب های دامپروری کشور و … همگی از مزیت های کرمانشاه است.
در حوزه معادن، کرمانشاه از معدود نقاط جهان با این حجم و کیفیت از ذخایر قیرطبیعی است که خود به تنهایی می تواند کرمانشاه را به یک کارخانه بزرگ فراوری این محصول تبدیل کند، ذخایر قابل توجه سنگ تزئینی که جلوی چشم همه ما خام از کرمانشاه خارج شده و در استان‌های دیگر فرآوری می شود و از مرزهای ما عبور کرده و به بازارهای صادراتی می رود.
با وجود همه این مزیت ها کرمانشاه یک استان مفلوک است! به گونه‌ای که مقاطعی رتبه اول شاخص فلاکت را در ایران به خود اختصاص دادیم و شاخص فلاکت به معنای ترکیبی از نرخ بیکاری و نرخ تورم است، یعنی بیکارترین مردم ایران مجبورند بیشترین افزایش قیمت کالاها را تجربه کنند و سبد و سفره آنها روز به روز خالی تر شود.
در سالیان اخیر کرمانشاه تقریبا در اکثر فصول رتبه اول بیکاری کشور را داشته است، این یعنی بسیاری از جوانان این استان چشم انتظار شغل و کارند و درامدی ندارند و به تبع آن با انواع آسیب های اجتماعی درگیر خواهند شد، از جمله طلاق، اعتیاد، خودکشی و … .
از سوی دیگر نرخ تورم در کرمانشاه در برخی از ایام بیشترین درصد را بین استان های کشور داشته است، یعنی مردم کرمانشاه با وجود درآمد پایینی که دارند مجبورند مدام کالاها را گرانتر از قبل تهیه کنند.
با وجود این شرایط سخت، فضا برای ورود سرمایه گذاران و ایجاد اشتغال نیز چندان در کرمانشاه مساعد نیست به گونه ای که کرمانشاه از نظر شاخص فضای کسب و کار نیز در برخی ایام بدترین وضعیت را در کشور داشته و اکنون جز استان های میانی است.
طی سال های اخیر همه استانداران و مدیران ارشد اقتصادی برای کمک به کرمانشاه تلاش کردند، انواع برنامه ها را ارائه دادند، سعی کردند پای سرمایه گذاران داخلی و خارجی را به استان باز کنند و رفاه و ثروت را برای مردم به ارمغان بیاورند اما موفقیت چندانی حاصل نشده و مردم نتایج آن را در زندگی روزمره خود ندیدند.
اقتصاد کرمانشاه از ریشه بیمار است، بیماری مانند تورم، رکود، بیکاری، درامد پایین مردم و … که درمان کردن آن نیاز به افراد توانمند، شجاع و البته با سواد داردو البته در کنار آن به برنامه ریزی و پِلن های کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت برای درمان این بیماری های اقتصادی نیاز داریم.
حالا با سر کار آمدن دولت سیزدهم به احتمال زیاد به زودی شاهد جابجایی مدیران ارشد استان خواهیم بود، افرادی که برای کرمانشاه تلاش کردند اما موفق به درمان بیماری مزمن اقتصاد کرمانشاه نشدند.
حالا چشم امیدها به تیمی است که احتمالا در آینده ای نه چندان دور در کرمانشاه مستقر شده و سکان امور استان را خصوصا در زمینه مسائل اقتصادی به دست می گیرند و هم انتظار دارند فکری به این استان به شاخص فلاکت بالا بشود.
انتظارات از تیم اقتصادی جدید کرمانشاه زیاد است، از کمک به واحدهای صنعتی راکد و یا در حال تعطیلی گرفته تا کمک به بازاری که در شرایط عادی هم رونق نداشت چه برسد به این روزگار کرونا!
از کمک به اشتغال جوانان گرفته تا آسان کردن شرایط برای ورود سرمایه گذار به استان، از رونق شهرستان های مرزی و بهبود زیرساخت های بازارچه های مرزی تا کمک به دامدارانی که هنوز دام هایشان پشت مرزها مانده و چند وقتی است که امکان صادرات چندانی ندارند.
به اندازه ای که کلاف مشکلات اقتصادی کرمانشاه پیچیده و تنومند است، به همان اندازه به افرادی توانمند و شایسته برای اداره این استان نیاز داریم، افرادی که تمام تلاش خود واقعا بر کار کردن بگذارند نه بر آمارسازی و شانتاژ رسانه ای، نه بر اینکه عملکردی بر اساس عدد و رقم برای تاریخچه کاری خود به جای بگذارند.
سرنوشت اقتصادی دو میلیون نفر جمعیت این استان قرار است به دست عده ای سپرده شود که در برابر هر جوان بیکار، هر آمار طلاق ناشی از بیکاری، در برابر هر سفره خالی ، در برابر نرخ بالای فلاکت کرمانشاه مسئولند، چس همه انتظار دارند بهترین تیم اقتصادی برای این منظور انتخاب شود.
مدیرانی که هر لحظه چشم انتظار تایید و دستور روسای خود در مرکز نبانشد، بتوانند شجاع، قاطع و توانمند برای سرنوشت اقتصادی کرمانشاه تصمیم بگیرند و یک بار برای همیشه کرمانشاه را از این همه رنج، نابسامانی اقتصادی، توسعه نیافتگی و … نجات دهند./اقتصادکرمانشاه
دیدگاه