۱۲۰ سال از تولد “سینما” در ایران می گذرد، تولدی که شاید نوید روزهای پرباری برای فرهنگ این مرز و بوم می داد اما حالا در آستانه ۱۲۰ سالگی سینما، حال و روز پرده نقره ای تعریف چندانی ندارد.
امروز مشکل سینما تنها کمبود سالن و صندلی نیست و مشکل بی مهری است که مردم به این پرده نقره ای و هنر هفتم دارند. نگاهی به آمار بازدید از فیلم های سینمایی در سالهای اخیر و بویژه دو سال شیوع کرونا نشان م یدهد که سینما در ایران عملا به نفس نفس افتاده و این صنعت در کشور رو به ورشکستگی است.
اوضاع به حدی وخیم است که حتی برگزاری بزرگترین جشنواره سینمایی کشور(جشنواره فیلم فجر) هم نتوانسته آنطور که باید رونق را به سینماهای کشور برگرداند و در همین استان دو میلیون نفری کرمانشاه تنها ۳۸۰۰ نفر از فیلم های جشنواره دیدن کردند!
مهدی ربانی نژاد معاون هنری سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه در آیین تجلیل از عوامل اجرایی برگزاری نهمین دوره جشنواره فیلم فجر استان به تشریح بخشی از وضعیت اسفبار سینماهای کشور و استان پرداخت.
ربانی نژاد با بیان اینکه اطلاعات دقیقی از وضعیت سینما در سالهای ابتدای انقلاب نداریم، گفت: تقریبا از سال ۱۳۶۴ اطلاعات و آمار در این زمینه مستند است و اگر مقایسه ای میان وضعیت سینما در این سال و سال ۱۳۹۸ که سال پیش از شیوع کرونا در کشور محسوب می شود داشته باشیم، متوجه وضعیت اسفبار سینما در کشور و استان می شویم.
این مسئول گفت: سال ۱۳۶۴ سینما در ایران فروشی ۵۶۲ میلیون تومانی را تجربه کرده و این درحالیست که قیمت بلیت در این سال ۷۳ ریال بوده است. سال ۱۳۹۸ که اوج فروش سینماها بوده، میزان فروش سینماها حدود ۳۰۰ میلیارد تومان بوده و این درحالی است که قیمت بلیت سینما در این سال یازده هزار و ۵۰۰ تومان بوده است.
هر ایرانی هر ۳ سال یکبار سینما می رود
وی افزود: اگر مقایسه مخاطبان سینما را هم در سالهای ۶۴ و ۹۸ داشته باشیم، در سال ۶۴ حدود ۷۷ میلیون و ۱۵۹ هزار نفر به سینما رفتند و این درحالی است که جمعیت کشور در آن سال حدود ۴۶ میلیون نفر بوده و یعنی میانگین سینما رفتن به ازای هر فرد ۱٫۵۶ مرتبه در سال بوده است.
وی افزود: سال ۹۸ این شاخص به کمتر از سه دهم رسیده است، یعنی تقریبا هر ایرانی در سالهای اخیر هر سه سال یکبار سینما رفته است.
معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه گفت: سال ۶۴ فیلم “عقابها” سه میلیون و ۲۴۶ هزار نفر مخاطب داشت و با گذشته بیش از ۳۴ سال در سال ۹۸ هم فیلم مطرب هم همین حدود یعنی سه میلیون و ۲۹۸ هزار نفر مخاطب داشته است، اما باید توجه داشت که جمعیت کشور طی این سالها تقریبا دو برابر شده است.
ربانی نژاد گفت: همچنین مقایسه محتوای فیلم “عقابها” و “مطرب” نشان دهنده تغییر ذائقه سینمایی مردم است که در جای خود جای بحث دارد.
این مسئول به تشدید وضعیت اسفبار سینماها در دوران شیوع کرونا هم اشاره کرد و افزود: اینکه در یک استان دو میلیون نفری با برگزاری بزرگترین جشنواره سینمایی کشور تنها ۳۸۴۰ نفر مخاطب فیلم های جشنواره می شوند خود گویای وضعیت اسفبار سینما بویژه در استان است.
ربانی نژاد گفت: امسال به دلیل شرایط کرونایی جهت اکران فیلم های جشنوراه فیلم فجر مجموعا بیش از ۸۴۸۰ صندلی در سانس های مختلف ظرفیت ایجاد کردیم، اما تنها ۳۸۴۰ نفر از فیلم ها بازدید کردند.
وی افزود: برخی فیلم ها مجموعا در هر سه سینما حتی ۱۰ نفر هم مخاطب نداشتند و برخی فیلم ها با چهار یا شش بازدید کننده اکران شدند.
یک سوم سالن های سینمایی در “تهران” است/ ۱۵۰ سالن در ۲۰ استان توزیع شده است!
معاون هنری سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه در ادامه به بی عدالتی در توزیع سالن های سینمایی در کشور هم اشاره کرد و افوزد: در کشور ۶۳۱ سالن سینمایی داریم که فقط ۲۲۱ سالن یعنی یک سوم آن در تهران است. ۱۰۶ سالن دیگر هم به تعداد مساوی میان دو استان اصفهان و خراسان رضوی توزیع شده است.
وی افزود: استان های آذربایجان شرقی و فارس هم هرکدام ۳۰ سالن دارند و ۹۵ سالن دیگر میان پنج استان دیگر توزیع شده است. حدود ۱۵۰ سالن دیگر نیز میان بیش از ۲۰ استان مابقی توزیع شده است!
معاون هنری سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه خاطرنشان کرد: در همین استان کرمانشاه ما سه سینما با حدود هفت سالن داریم که البته برخی سالن های آن بسیار کوچک است و واقعا شبیه سالن سینمایی نیست.
وی افزود: ۱۳ شهرستان دیگر استان هیچکدام سینما ندارند، یا اگر داشته اند تعطیل شده اند.
وی افزود: در مجموع باید گفت امروز آژیر قرمز سینماها به صدا درآمده و عمده سینماها روبه ورشکستگی هستند، چرا که در همین جشنواره فیلم فجر که فیلم های دست اول اکران می شوند در استان ۹۶ میلیون تومان فروش داشتیم که اگر هزینه تبلیغات را کم کنیم رقم کمی برای سینماداران باقی می ماند.
ربانی نژاد گفت: سینما امروز یک ابزار تفریحی صرف نیست و یک ابزار توسعه فرهنگی محسوب می شود و باید مسئولین حساسیت ویژه ای در این زمینه داشته و مشکلات این حوزه و عدم استقبال مخاطبان را ریشه یابی کنند/ایسنا
دیدگاه