مطالعات، خواص سلامتی بخش چای را به وجود پلی فنل های آن مرتبط می دانند.
تحقیقات نشان داده است که مصرف ۲ تا ۳ فنجان چای در روز با کاهش خطر مرگ زودرس، بیماری های قلبی عروقی، سکته مغزی و دیابت نوع ۲ مرتبط است.
با این حال، ممکن است خطر ابتلا به سرطان مری و معده در اثر نوشیدن چای خیلی داغ افزایش یابد.
پلی فنل ها و فلاوونوئیدهای موجود در چای به عنوان آنتی اکسیدان عمل کرده و می توانند اثرات مخرب رادیکال های آزاد را خنثی کنند.
رادیکال های آزاد می توانند DNA سلول را تغییر دهند و این DNA جهش یافته حتی می تواند باعث بالا رفتن کلسترول بد خون شود.
اگرچه که اعتقاد بر این است که چای سبز نسبت به چای سیاه از نظر میزان پلی فنل ها غنی تر است اما مطالعات نشان داده به طور کلی انواع مختلف چای دارای مقادیر مشابهی از این ترکیبات شیمیایی(آنتی اکسیدانها) هستند اما در نسبت های متفاوت. برای مثال چای سبز غنی از اپی گالوکاتچین گالات است در حالیکه چای سیاه غنی از تیافلاوین است.
در یک مطالعه اثر اضافه کردن شیر به چای بررسی شده و مشاهده شده با افزودن شیر به چای ظرفیت آنتی اکسیدانی چای کاهش می یابد.
قهوه:
افراد مختلف واکنش های متفاوتی به قهوه یا کافئین نشان می دهند. دوزهای کم تا متوسط کافئین (۵۰ تا ۳۰۰ میلی گرم) ممکن است باعث افزایش هوشیاری، انرژی و توانایی تمرکز شود؛ در حالی که دوزهای بالاتر ممکن است اثرات منفی مانند اضطراب، بی قراری، بی خوابی و افزایش ضربان قلب داشته باشد.
به زنان باردار توصیه می شود روزانه کمتر از ۲۰۰ میلی گرم کافئین( مقداری که در ۲فنجان قهوه وجود دارد) مصرف کنند زیرا کافئین از طریق جفت به جنین منتقل می شود و باعث کاهش وزن هنگام تولد و حتی از دست رفتن بارداری(سقط) می شود.
شواهد حاکی از اینست که نوشیدن قهوه خطر ابتلا به بیماری های قلبی – عروقی و سرطان را افزایش نمی دهد. در واقع مصرف ۵-۳ فنجان استاندارد قهوه با کاهش خطر ابتلا به چندین بیماری مزمن در ارتباط است. با این وجود ممکن است؛ برخی از افراد مقادیر بالاتر کافئین را به دلیل علائمی نظیر عصبانیت، اضطراب و بی خوابی تحمل نکنند.
قهوه ممکن است بر نحوه رشد سلول های سرطانی تأثیر گذار باشد. به عنوان مثال، قهوه ممکن است تولید اسیدهای صفراوی را تحریک کرده و هضم را تسریع کند، که می تواند میزان مواد سرطان زا را که بافت روده بزرگ در معرض آن قرار می گیرد، کاهش دهد.
مطالعات نشان داده پلی فنل های موجود در قهوه از رشد سلول های سرطانی جلوگیری می کند. مصرف قهوه با کاهش سطح استروژن همراه است (هورمونی که با انواع مختلف سرطان مرتبط است)، هم چنین خود کافئین ممکن است در رشد و گسترش سلول های سرطانی اختلال ایجاد کند.
مطالعات طولانی مدت نشان داده است که افرادی که قهوه می نوشند در مقایسه با افرادی که قهوه نمی نوشند کمتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند.
پلی فنول ها و مواد معدنی مانند منیزیم موجود در قهوه ممکن است اثربخشی انسولین و متابولیسم گلوکز را در بدن بهبود ببخشند.
دیدگاه