حال و روز کرمانشاه در آستانه روزی که به نام استان ما است ناخوش است و باید برای اینکه مجموع مدیران و نمایندگان دست به دست هم دادند تا کرمانشاه چنین وضعیتی داشته باشد دست مریزاد گفت، این کار گروهی از هر کسی برنمی‌آید!
به گزارش پایگاه خبری طلوع؛ پنجم مرداد ماه روزی که یادآوری سالروز عملیات غرورآفرین مرصاد است به نام روز‌ملی کرمانشاه نامگذاری شده است.
نه تنها کرمانشاه بلکه بسیاری از شهرهای دیگر ایران نیز روز ملی ثبت شده‌ای برای خود دارند اما با روز ملی کرمانشاه زمین تا آسمان فرق دارد.
پنجم مردادماه چندین سال است که فقط روی کاغذ و به زبان به نام کرمانشاه ثبت شده اما هیچ ردی از آن در تقویم ایران نیست.
چندین سال است که بارها متولیان فرهنگی استان از پیگیری برای ثبت این روز در تقویم خبر دادند اما نتیجه‌ای نداشته است، گاهی برخی مسئولین به گونه ای تاکید می کنند که روز ملی کرمانشاه باید در تقویم ثبت شود انگار این امر وظیفه مردم بوده و کوتاهی از سوی مردم صورت گرفته است در حالیکه چندین سال است مجموعه مدیران استان و نمایندگان مجلس نتوانسته اند یک روز را به اسم کرمانشاه در تقویم ثبت کنند.
دردهای روز ملی کرمانشاه اما به همینجا ختم نمی‌شود، اگرچه قرار است پنجم مرداد را به نام‌کرمانشاه جشن بگیریم اما این شهر و استان آنقدر درد و رنج دارد که به جای جشن باید به حال آن گریست.
استانی که اگرچه بر اساس آمارها طی چند وقت اخیر نرخ بیکاری آن بهتر شده اما آنچه که جوانان و خانواده های کرمانشاه هنوز هم با گوشت و خون احساس می کنند نرخ بالای بیکاری بوده و وجود یک یا چند جوان بیکار و عمدتا تحصیل کرده در هر خانواده گواهی بر این مدعاست.
از سوی دیگر در این سال‌ها کرمانشاه معمولا نرخ تورم بالا و سرانه درآمد پایینی داشته که باعث شده معمولا جز سه تا پنج استان مفلوک کشور باشیم.
خیل عظیم طرح‌های نیمه کاره که برخی از آنها چند دهه قدمت دارند از دیگر دردهای کرمانشاه است، از پالایشگاه ۱۵۰ هزار بشکه‌ای آناهیتا و کتابخانه مرکزی گرفته تا منطقه آزاد تجاری که هنوز خبری از صادرات و واردات در آن نیست.
اینجا استانی است که زمانی مرکزیت استان‌های غرب کشور را داشت اما حالا مسافران فرودگاه آن در به در یک بلیط در عادی ترین مسیر کرمانشاه- تهران هستند چون پروژه بهسازی باند فرودگاه کرمانشاه چندین سال است به نتیجه نرسیده است.
در حالی می‌خواهیم روز ملی کرمانشاه را جشن بگیریم که این کلانشهر با جمعیت یک میلیون نفری یک شهربازی برای بچه ها ندارد و تنها استان بدون داروخانه هلال احمر ایران است.
تعداد بالای واحدهای صنعتی تعطیل و پاشیده شدن خاک مرده در بسیاری از شهرکهای صنعتی استان، طرح های ناتمام آبی از جمله سامانه های سردسیری و گرمسیری و بلاتکلیفی کشاورزان، کسری مخازن آب زیرزمینی و قرار گرفتن برخی دشت‌ها در وضعیت ممنوعه بحرانی و … همه از مشکلات کرمانشاه است.
استانی که هشت نماینده در مجلس دارد که از این تعداد دو نماینده عضو هیات رئیسه هستند اما نتوانسته اند برای مشکلات کرمانشاه کاری بکنند.
استانی که عمر برخی مدیرانش چند ماه است، برخی از پست‌های مهم و کلیدی خصوصا در بخش اقتصادی با سرپرست اداره می شود و دست به دست شدن مدیران ناکارآمد در این استان از یک دستگاه به دستگاه دیگر چیز جدیدی نیست.
حال و روز کرمانشاه در آستانه روزی که به نام استان ما است ناخوش است و باید برای اینکه مجموع مدیران و نمایندگان دست به دست هم دادند تا کرمانشاه چنین وضعیتی داشته باشد دست مریزاد گفت، این کار گروهی از هر کسی برنمی‌آید!
پریا امیری پریان-خبرنگار
دیدگاه