این‌در حالیست که براساس گزارش معاون هماهنگی امور اقتصادی و توسعه منطقه‌ای وزارت کشور که ۲۳ آبان و با استناد به گزارش مرکز آمار ایران به وزیر کشور ارائه شده، نرخ تورم سالانه در استان کرمانشاه کاهش چشمگیری یافته و به متوسط کشوری رسیده است.
براساس نتایج طرح آمارگیری از قیمت کالاها و خدمات مصرفی خانوارها، نرخ تورم سالانه منتهی به مهر ماه سال ۱۴۰۳ در استان کرمانشاه ۳۴.۲ درصد محاسبه شده و در همین حال نرخ تورم میانگین کشوری ۳۳.۶ درصد بوده است.
کرمانشاه براساس این آمار در میانه جدول تورم و رتبه ۱۶ استان‌های کشور قرار گرفته و جایگاه استان به لحاظ رتبه کشوری نسبت به مهرماه سال گذشته ۹ پله بهبود یافته است. استان کرمانشاه در مهرماه سال گذشته با نرخ تورم ۵۰.۳ درصد در رتبه هفتم استان‌های گرانقیمت قرار داشت.
با اینکه آمارها از بهبود شرایط اقتصادی خبر می دهد ولی کرمانشاهیان بازهم این وضعیت به طاهر مطلوب را احساس نمی کنند و همچنان سفره اقتصادی اکثر مردم استان خالی و نیمه خالی دیده می شود.
از سوی دیگر نظر و واکنش برخی از کارشناسان و صاحبنظران به این آمار متفاوت است، چنانچه سهراب دل انگیزان، عضوهیات علمی دانشگاه رازی کرمانشاه در این رابطه به جام جم گفت: وضعیت و رشد تورم برای سبد بیش از ۵۰۰کالا در نظر گرفته می شود و روی تک قیمت دیده نمی شود اما به صورت متوسط نشان می دهد به عنوان مثال، ماهانه دو و نیم درصد رشد در قیمت ها را تجربه کرده ایم.
این صاحبنظر اقتصادی تاکید کرد: بهبود تورم اصلا معنی دار نیست چون تورم، نرخ است و با اندکی کاهش و افزایش باعث می شود استانی از دیگری سبقت گیرد و یا عقب بماند مهم اینست نرخ تورم اعلام شده برای استان ما هنوز از متوسط کشوری بالاتر است.
این صاحبنظر اقتصادی اضافه کرد: نرخ تورم به معنی رشد قیمت هاست و به معنای سطح قیمت ها نیست، قیمت ها که ارزان نشده بلکه دو و نیم درصد در یکماه گذشته بالاتر رفته، منتها در این استان نسبت به دیگر استان ها ممکن است کمی این رشد کمتر باشد.
این عضو هیات علمی دانشگاه رازی کرمانشاه یادآور شد: بخشی از تورم استان مربوط به هزینه های تولید است و اکثر مواداولیه استان، از استان های دیگر تامین‌می شود، زنجیره تولید در استان گسسته است‌و پیوسته نیست، سیستم توزیع استان دچار اختلالات بزرگی همچون در بخش ناوگان ، مهارت نیرو، یخچال ها و شبکه ها است، در عین حال در استان منابع مالی که باید به سیستم های تولید و توزیع تزریق شود بسیار محدود است، این بخش ها به ناچار از منابع پولی گرانتری استفاده می کنند و ناخودآگاه در استان به نسبت سایر استان ها هزینه های بیشتر و رشد قیمت بالاتری را تحمل کنیم.
*دل انگیزان تاکید کرد: بهبود شرایط شبکه های توزیع، تامین مالی ارزان‌تر، افزایش مهارت نیروی انسانی و تزریق نیروی انسانی و ماهر به سیستم تولیدی می تواند مفید باشد.
به گفته وی، تغییر مقررات به سمت ساده و‌ارزان سازی و کارآمدسازی ضرورت دارد.
دل انگیزان افزود: در کل کشور حاشیه بازاریابی در بخش توزیع بزرگ است و در کرمانشاه این معضل حادتر است و همین موضوع باعث می شود که قیمت تمام شده کالا در استان فاصله زیادی با قیمت مصرفی داشته باشد.
دیدگاه