محسن یاری_خبرنگار طلوع
همزمان با روز صنعت بیلبورد هائی در سطح شهر نصب شده بود که این روز را گرامی داشته بود اما به راستی حال و روز صنعت در این استان خراب است.
تعدد و کثرت واحدهای تعطیل و نیمه تعطیل در سطح شهرکهای صنعتی به وضوح دیده می شود و در این بین نه دولتیان تدبیر لازم را دارند و نه یارای کمک به صنعت را دارند.
واحدهای صنعتی هم که در حال فعالیت نصفه و نیمه هستند نمی توانند خیلی به تولید و صنعت استان کمکی کنند و اصلا هم دیده نمی شوند .
از سوئی سرمایه داران ما نیز که دستی در صنعت و تولید دارند بیشتر به مال اندوزی خود از راه رانت و وامهای کلان بانکی پرداخته و نمونه آن مباحث مطرح شده طی هفته گذشته در خصوص یکی از سرمایه داران و تولیدکنندگان استان می باشد.
تشکلهای خصوصی بخش صنعت مثل اتاق بازرگانی و خانه صنعت استان نیز ول معطل هستند و بیشتر به فکر مطرح نمودن شخصی خود و شومن بازی هستند و افاضات گاه و بیگاهی دارند تا ما افکار عمومی فکر کنیم اینان دارند کار می کنند.
خانه صنعت استان که اتفاقا یکی از به اصطلاح تولیدکنندگان و صنعت گران استان متولی آن است و انگار از همتای خود در اتاق بازرگانی عقب افتاده بجای آنکه در فکر و اندیشه حل گوشه ای از مشکلات واحدهای صنعتی باشد بیشتر به فکر مطرح نمودن خود و تبلیغات است ، ای کاش خانه صنعت حداقل اطلاع رسانی از عملکرد خود داشت تا قضاوت ما نیز بهتر بود.
واقعیت آن است امتیازات و کمک ها نیز فقط به عده ای خاص از صاحبان واحدهای صنعتی داده می شود تا این افراد هر روز فربه تر و سرمایه دارتر شوند جالب آنکه این امتیازات که عموما وامهای کلان و با سود پائین هستند را در خارج از صنعت و عموما خارج از استان هزینه می کنند.
باید واقعیت را قبول کرد حال صنعت در کرمانشاه خوب نیست و جدا از عوامل مهمی مثل تحریم و مشکلات اقتصادی نبود برنامه و مدیریت درست در بخش دولتی و ناتوانی و عدم کارآئی بخش خصوصی به ویژه در تشکلهای حمایتی بخش خصوصی مثل اتاق بازرگانی و خانه صنعت باعث شده که احوالات صنعت ما روبه احتضار باشد.
هنوز هم رتبه اول بیکاری کشور را داریم و این عنوان ناخوشایند را چنان چسبیده ایم که اگر از دستش بدهیم همه امورات دیارمان به هم می ریزد، و مسئولین چیز دیگری در چنته نخواهند داشت که در خصوص آن گاه و بیگاه افاضات مهم داشته باشند.
دیدگاه