برونک یادآور شد: البته بهترین پشمی که می‌توان برای گلیم بافی از آن استفاده کرد، پشم‌های خودرنگ هستند که رنگ‌های آنها طبیعی است و تنها چند رنگ سیاه، سفید و قهوه‌ای و شتری را در برمی‌گیرد و به ندرت هم در بازار پیدا می‌شود.
وی در ادامه بابیان اینکه هنرمندان گلیم باف طرح‌های گلیم را نه از روی نقشه بلکه در ذهن دارند و آن را می‌بافند، عنوان کرد: بیشتر نقوش روی گلیم را اشکال هندسی، مرغابی، پرندگان و ماهی‌ها با رنگ‌های قرمز، کِرِم، سرمه‌ای و آبی تشکیل می‌دهند.
این پیشکسوت گلیم بافی که ۲۸ سال است در این رشته فعالیت می‌کند، در ادامه یکی از مهمترین مشکلات این روزهای گلیم بافان کرمانشاهی را نداشتن بازار فروش دانست و گفت: تا سال گذشته محصولاتی که تولید می‌کردم را به تهران می‌فرستادم و آنجا بازاری برای فروش ما بود، اما امسال دیگر تقاضایی نداشتیم.
وی اضافه کرد: برای اینکه محصولات تولیدی روی دستمان نماند، چند مدت پیش مجبور شدیم آنها را به دلالی بدهیم تا برای فروش به ترکیه ببرد، آن هم برای هر گلیمی که یک هفته روی آن کار کرده‌ایم، تنها ۴۰ هزار تومان سود بردیم.
برونک یادآورد: چندباری از مسئولین میراث خواسته‌ایم تا به فکر فضایی برای فروش محصولاتمان باشند که آنها هم حضور در نمایشگاه‌ها را پیشنهاد می‌دهند که برای من که تولید کننده هستم، شرکت در نمایشگاه‌ها هدر دادن وقت است.
وی تاکید کرد: در شرایط کنونی دیگر طرح‌های قدیمی گلیم جذابیتی برای مردم ندارد، برای همین ما به سمت کاربردی کردن آنها رفتیم و از گلیم وسائل تزئینی منزل درست کردیم تا از این راه تقاضای بیشتری داشته باشیم.
این پیشکسوت گلیم بافی در پایان به مشکل بیمه نشدن بسیاری از هنرمندان صنایع دستی در کرمانشاه هم اشاره کرد و گفت: ۲۸ سال است در این رشته کار می‌کنم، اما هنوز بیمه نشده ام و پیگیری‌هایم نیز برای بیمه شدن منجر به نتیجه نشده است/ایسنا
دیدگاه