طلوع کرمانشاه – دکتر برهان ولدبیگی: چند ماهی است که اخباری دال بر مسمومیت دسته جمعی دانش آموزان بویژه دانش آموزان دختر مدارس در تعدادی از شهرهای ایران، منتشر می شود که اکنون ابعاد گسترده تری چه از نظر جغرافیایی و چه از نظر تعداد به خود گرفته است.
در کمال تعجب، با گذشت مدت طولانی در مورد علت و ماهیت این رویداد، از ناحیه متولیان قانونی ازجمله وزارت آموزش و پرورش و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نظرات مبهم و گاهی ضد و نقیض بیان می شود.
جالب آن است که برخی افراد و حتی مقامات، بروز علائم در دانش آموزان را به عللی نسبت می‌دهند که مایه مزاح است. به عنوان نمونه این موضوع را نوعی استرس یا فوبیای جمعی بدون دلیل عنوان می کنند.
به عنوان یک پزشک بر این باورم که در شرایط فعلی ایران و با وجود پزشکان حاذق و امکانات مدرن پزشکی،تشخیص قطعی علت این «اپیدیمی» از منظر پزشکی بسیار آسان است، اما سئوال من آن است که جامعه پزشکی بویژه سازمان نظام پزشکی ایران به عنوان حافظ سلامت عموم شهروندان،چرا تا این لحظه سکوت پیشه کرده است؟ اگر در ایجاد این «اپیدیمی» مختص به جوانان دانش آموز، دست پنهان کس یا کسانی دخیل است، چرا دستگاههای حافظ امنیت عمومی، هنوز موفق به کشف هیچ سر نخی نشده اند؟ چرا دادستان ها و متولیان دستگاه قضایی هنوز سکوت پیشه کرده اند؟
یادمان باشد که حتی صرف انتشار عمومی چنین خبری، می‌تواند «سلامت و امنیت عمومی» را در معرض ریسک جدی قرار دهد و بنابراین، وظیفه همه نهادهای متولی بویژه سازمان نظام پزشکی و وزارت بهداشت است تا به منظور پایان دادن به این ناسلامتی و نا امنی عمومی، در اسرع وقت ماهیت و علت این «همه گیری» را تشخیص داده و به اطلاع عموم برسانند.
دیدگاه