سردبیر و مدیرمسئول روزنامه نقد حال:
شرکتهای خصولتی هرجا که لازم باشد سر در می آورند و رسانه ها هم عملا هیچ کاره اند
مدیرمسئول روزنامه نقدحال در گفتگو با سایت خبری “طلوع کرمانشاه” عملکرد خارج از ضوابط برخی شرکتهای به ظاهر خصوصی در استان و اتصال پشت پرده آنها به مدیران را موضوعی اظهر من الشمس دانست و گفت: این معضلی نیست که فقط گریبانگیر کرمانشاه باشد، وضعیت در همه کشور به همین روال است و چه بسا شرایط ما به نسبت دیگر استانها بهترهم باشد.
“غلامرضا نوری علا” افزود: متاسفانه این شرکتها هرجا که نیاز باشد تشکیل می شوند تا راهی برای رانت باشند.
وی درحالیکه فضای کنونی کشور را مساعد رشد چنین شرکتهایی دانست گفت: این معضل مثل یک بیماری به جان کشور افتاده و بنظرم کار از درمان گذشته است.
نوری علا در پاسخ این سوال که نقش خطیر رسانه ها در این فضا چگونه است اظهار کرد: متاسفانه ما در فضای استان جز تعدادی رسانه معامله گر و کاسب چیزی نداریم و آنهایی هم که می خواهند کار کنند چنان در چالش های عظیم مالی گرفتار شده اند که دستشان برای هرگونه برخورد مستقل و بازدارنده بسته می ماند.
وی تصریح کرد: متاسفانه ما در حوزه رسانه هم از این مدل شرکتهای خصولتی داریم و رسانه هایی را سراغ دارم که حتی یک نسخه چاپی در سال ندارند اما یارانه میلیونی می گیرند و یا فلان رسانه را می شناسم که با پول یک نهاد دولتی سرپا شده، اتاق و امکانات و نیرو گرفته اند و بنابراین نمی شود از آنها انتظار روشنگری داشت چون اصل شکل گیری شان مشکل دارد.
نوری علا گفت: تا زمانیکه رسانه ها برای سرپاماندن دست و پا می زنند و نمی توانند به استقلال برسند قطعا توانایی انجام رسالت رسانه ای هم ندارند.
واسپاری ها باید فراگیر باشد و همه شرایط یکسانی برای برخورداری داشته باشند
مدیر مسئول نشریه بیستون در گفتگوی اختصاصی با طلوع کرمانشاه درباره نحوه واگذاری مسئولیت ها به بخش خصوصی گفت: طبق قانون بخش زیادی از کارهای اجرایی دولت باید به بخش خصوصی سپرده شود و دولتی ها فقط باید نقش نظارتی داشته باشند.
“فریدون معتمدیان” افزود: متاسفانه در بسیاری از موارد دولت چون توان واگذاری ندارد خودش کار اجرایی می کند و آن بخش از مسئولیت را هم که واگذار می کند تمام و کمال و طبق ضوابط اجرا نمی شود.
وی گفت: منطقی آن است که واسپاری ها فراگیر باشد و همه شرایط یکسانی برای برخورداری از آن داشته باشند نه آنکه عده ای به واسطه نزدیکی فامیلی، دوستی و غیره از رانت برخوردار شوند و افراد شایسته و کار کشته کنار بروند.
معتمدیان تصریح کرد: در چنین شرایطی نقش نهادهای نظارتی و قضایی باید پررنگ باشد چون اینجا پای حق و حقوق مردم و بیت المال در میان است و همه باید یکسان از آن منتفع شوند.
او که بیش از یک دهه ریاست خانه مطبوعات استان را عهده دار بوده است درباره نقش خطیر رسانه ها در این حوزه گفت: متاسفانه ما رسانه مستقلی در استان نداریم که خیلی توان پیگیری داشته باشد. اغلب رسانه های ما زیر بار فشار اقتصادی تحلیل رفته اند و اگر بخواهند افشاگری کنند باید پی همه چیز را به تنشان بمالند و از ناملایمات ابایی نداشته باشند.
مدیر مسئول و صاحب امتیاز گروه رسانه ای ملیکان:
هیچ مدیرکلی برای ماهی ۲۰ تا ۳۰ میلیون حقوق پست نمی گیرد
مدیرمسئول و صاحب امتیاز گروه رسانه ای ملیکان بر این باور است که هدف برخی مدیران از پذیرش پست های دولتی استفاده از رانت های مرتبط با حوزه مدیرتشان در استان است.
“عبداله مرادی” در این باره به طلوع گفت: متاسفانه کمتر مدیری را سراغ دارم که به حقوق ۲۰ تا ۳۰ میلیونی قانع باشد و لذا عمدتا پذیرش پست برای بسیاری از آنها راهی است تا از منافع مرتبط با آن منتفع شوند.
وی افزود: اگر رسانه ها هم با حفظ حرمت روشنگری کنند متاسفانه نهادهای نظارتی که خودشان در جریان ریز تخلفات دولتی هستند یا کاری نمی کنند و یا درمانشان موقتی است. مثلا ما گاها مواردی در استان داشته ایم که فلان مدیر به خاطر تخلف کنار زده شده اما نه تنها روشنگری در این باب صورت نمی گیرد و موضوع رسانه ای نمی شود بلکه در برهه دیگری از زمان همین مدیران باز سرکار می آیند و تخلف می کنند و حذف می شوند.
مرادی تصریح کرد: چرا باید در استان ما شرایط طوری باشد که دایم آزمون و خطا کنیم. این یعنی یک جای کار می لنگد و نهادهای نظارتی آن طور که باید برخورد نمی کنند.
وی درباره نقش مهم رسانه ها هم گفت: رسانه های استان عموما دسترسی دقیق و متقنی به ریز تخلفات ندارند و همان مقدار اطلاعی هم که دارند آنقدر وزنش سنگین نیست که مسئول یا مدیری را پایین بکشد. بنابراین نیاز است که نهادهای نظارتی دقیق ترعمل کنند.
مرادی در خاتمه افزود: ما در ایران یک قانون تک خطی داریم که اگر جواب درستی برایش پیدا شد باید نتیجه گرفت که فلان مدیر سالم یا ناسالم است، اینکه ” از کجا آورده ای؟ ” همین یک جمله ساده مشخص می کند که چطور مدیران و یا کارمندانی با حقوق های اندک ماشین های گران قیمت سوار می شوند و هزینه زندگشیان بالای این اعداد و ارقام است. خلاصه که رسیدن به جواب این سوال ساده برای هر عقل سلیمی مشخص می کند که گیر کار کجاست و قطعا نهادهای نظارتی جلوتر از ما رسانه ها به پاسخ این سوال می رسند اما اینکه چرا این افراد کنارگذاشته نمی شوند سوالی است که یک جواب ساده دارد: کسی قرار نیست آنها را کنار بگذارد…
دیدگاه