آمارهای رسمی نشان می‌دهد کرمانشاه به‌سرعت در مسیر پیری جمعیت قرار دارد، در حالی که هزاران جوان تحصیل‌کرده استان با نرخ بیکاری بالاتر از میانگین کشوری، از ازدواج و فرزندآوری بازمانده‌اند. پرسش جدی این است که مسئولان استان در تمام این سال‌ها چه کرده‌اند که امروز کرمانشاه با وجود ظرفیت‌های عظیم، به چنین وضعیتی رسیده است؟
کرمانشاه این روزها با معضلی جدی روبه‌روست؛ از یک‌سو جمعیت استان با سرعتی نگران‌کننده در حال پیر شدن است و بیش از ۱۲ درصد آن را افراد بالای ۶۵ سال تشکیل می‌دهند؛ رقمی که کرمانشاه را در ردیف پیرترین استان‌های کشور قرار داده است. بررسی هرم جمعیتی نشان می‌دهد وزن جمعیت در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ زندگی قرار گرفته و بخش کودکان و نوجوانان روزبه‌روز لاغرتر می‌شود. اگر روند کنونی ادامه یابد، در دو دهه آینده بیش از یک‌سوم جمعیت استان سالمند خواهند بود؛ پدیده‌ای که آثار اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی گسترده‌ای به‌دنبال دارد.
اما در کنار این بحران جمعیتی، بحران بیکاری جوانان به تهدیدی جدی‌تر بدل شده است. کرمانشاه در سال گذشته بارها صدرنشین جدول بیکاری کشور شد؛ به‌گونه‌ای که در زمستان نرخ بیکاری به بیش از ۱۵ درصد رسید و در میان جوانان ۱۵ تا ۲۴ سال حتی از مرز ۲۱ درصد عبور کرد. این آمارها معنای روشنی دارند: هزاران جوان تحصیل‌کرده و جویای کار در استان هیچ چشم‌اندازی برای آینده ندارند. طبیعی است در چنین شرایطی نه امکان ازدواج برای آنان فراهم است و نه انگیزه‌ای برای فرزندآوری بیش از یک فرزند باقی می‌ماند.
مسئولان استان سال‌هاست وعده توسعه و اشتغال می‌دهند؛ از پروژه‌های بزرگ صنعتی مثل پتروشیمی آناهیتا گرفته تا استفاده از ظرفیت مرزی و حمایت از صنایع دانش‌بنیان. اما واقعیت این است که خروجی این وعده‌ها در زندگی مردم دیده نمی‌شود. جامعه امروز دیگر به جلسات هم‌اندیشی و نشست‌های تکراری قانع نیست. پرسش روشن مردم این است که در این سال‌ها چه اقدام عملی انجام شده و چرا کرمانشاه با این همه ظرفیت طبیعی و انسانی همچنان رتبه اول بیکاری و هشتمین استان پیر کشور است؟
راه‌حل این بحران روشن است: ایجاد فرصت‌های شغلی واقعی، سرمایه‌گذاری در صنایع مادر، توسعه صنایع تبدیلی کشاورزی، حمایت از طرح‌های فناورانه، و فراهم کردن زیرساخت‌های مسکن و خدمات برای جوانان. وقتی جوان شغل داشته باشد و بتواند زندگی مستقل تشکیل دهد، ازدواج و فرزندآوری به‌طور طبیعی افزایش می‌یابد و روند پیری جمعیت متوقف می‌شود.
اکنون دیگر زمان برگزاری نشست‌های بی‌حاصل نیست؛ زمان پاسخ‌گویی شفاف و اقدام عملی فرا رسیده است. کرمانشاه نمی‌تواند بیش از این درگیر چرخه وعده و بی‌عملی باشد.
دیدگاه