استان کرمانشاه به سرزمین پروژههای نیمهتمام عمرانی و اقتصادی تبدیل شده است، پروژههایی که قدمت برخی از آنها به چند دهه میرسد و حتی اگر اکنون به بهرهبرداری هم برسند دیگر از حیز انتفاع خارج هستند و سالها چند هزار میلیارد تومان منابع استان در این طرحها بلوکه شده بدون آنکه عایدی برای مردم داشته باشد.
برخی از این طرحها در دهه ۹۰ و حتی ۸۰ مصوب و یا بعضا چند بار کلنگزنی شدهاند، چندین استاندار و نماینده مجلس و مدیرکل به چشم دیدهاند اما دریغ از ذرهای پیشرفت در اجرای این پروژهها.
پالایشگاه آناهیتا، کتابخانه مرکزی، تکمیل راهآهن تا مرز خسروی و … از جمله این پروژهها هستند.
این در حالی است که کرمانشاه به تک تک این پروژهها هم بلحاظ اقتصادی و هم عمرانی نیاز دارد.
استانی که در چند دهه گذشته همواره از استانهای با بالاترین نرخ بیکاری بوده و از نظر عمرانی و زیرساختی نیز چندان توسعه یافته نیست، نیاز به تعیین تکلیف دهها پروژه نیمه کارهای دارد که سالهاست با اعتبار قطرهچکانی راه به جایی نمیبرند.
اما عامل اصلی این مشکل کجاست؟ این شرایط کرمانشاه تنها یک دلیل دارد، مدیران ناتوان، پشت میز نشین و فشل که نه تنها خود توانمندی اینکه از وزارتخانههای متبوع اعتبار بگیرند ندارد، بلکه اعتباراتی که با پیگیری شبانهروزی مدیران ارشد استان و برخی نمایندگان به پروژههای آنها اختصاص مییابد را نیز با کمکاری از دست میدهند.
این روزها که کشور از نظر نقدینگی در مضیقه است، گرفتن اعتبارات نقدی، تسهیلات و منابع بسیار دشوار است و دوندگی بسیاری میخواهد.
در برخی موارد که نقدینگی موجود نیست برخی دستگاهها حتی از ظرفیت اوراق مرابحه نیز استفاده میکنند تا پروژههای خود را پیش ببرند، اما برخی دستگاههای دیگر با ناتوانی همین اعتبارات نقدی که برای آنها تخصیص یافته را نیز حیف و میل کرده و نمیتوانند آن را جذب کنند.
در چنین شرایطی، منابعی که ماهها حتی بعضا سالها دوندگی برای تصویب آن صورت گرفته با کمکاری یک مدیر از دست میرود و به دلیل عدم جذب در موعد مقرر برگشت میخورد.
*شرمآور است که در این شرایط کنونی که رقابت جدی بین استانهای کشور برای جذب اعتبارات وجود دارد استاندار و معاونین وی باید مدام با مدیران جلسه بگذارند و با درخواست و نصیحت گرفته تا تهدید و تذکر سعی کنند مدیران را برای جذب منابع و اعتبارات ترغیب نمایند.
*بارها منوچهر حبیبی استاندار کرمانشاه در جلسات تاکید کرده اعتبارات دستگاهها برگشت نخورد و قبل از پایان سال مالی اعتبارات عمرانی جذب شود.
این موضوع برای تسهیلات، کمکهای فنی و اعتباری و … نیز صدق میکند، لزوم جذب تسهیلاتی که مصوب شده موضوعی است که تقریبا در تمامی جلسات از سوی استاندار مطرح میشود و مدام به دستگاهها و بانکها تاکید میشود که زمان را برای جذب تسهیلات از دست ندهند.
در جلسه اخیر کارگروه اقتصادی، اشتغال و سرمایهگذاری استان کرمانشاه، استاندار بار دیگر بر اینکه نباید تسهیلات ۳۸ همتی مصوب سفر رئیس جمهور از دست برود تاکید کرد و از دستگاهها خواست بدون فوت وقت طرح برای جذب منابع معرفی کنند.
موضوع دیگری که در این نشست قابل توجه بود این است که کمکهای فنی و اعتباری برای کرمانشاه در نظر گرفته شده بود اما هیچ بانکی حاضر به گرفتن و پرداخت این تسهیلات نبود و استاندار تلاش میکرد تعدادی از بانکها را مجاب به جذب این کمکها کند.
استان کرمانشاه با این وضعیت عدم توسعه یافتگی در بسیاری از شاخصها نیازمند مدیرانی است که کفش آهنین بپوشند، هفتهای چند روز را به حضور در وزارتخانهها اختصاص بدهند و مدام با مدیران ملی در وزارتخانهها برای گرفتن اعتبار و تسهیلات دیدار و رایزنی داشته باشند.
شرایط اقتصادی و نقدینگی کشور بگونهای است مدیرانی موفق خواهند بود که بتوانند لابیگری کنند و سهم بیشتری برای استان خود بگیرند، به علاوه برخی اعتبارات گلوبال در کشور داریم که هرچقدر استانی بیشتر جذب داشته باشد میتواند از این اعتبارات سهم بیشتری بگیرد.
درد کرمانشاه مدیران پشت میزنشینی است که از اداره خود و صرفا با اتکا به چند مکاتبه قصد دارند امور را پیگیری کنند و نتیجه آن چیزی جز تداوم عقب ماندنی کرمانشاه، از دست رفتن فرصتها، برگشت اعتبارات و اضافه شدن به تعداد پروژهها و طرحهای نیمه تمام نیست و در نهایت دود آن نیز به چشم مردمی خواهد رفت که با بیکاری، نبود زیرساختها فقر و … دست و پنجه نرم میکنند.
اما راهکار چیست؟ شاید کلید این گره تنها در دست استاندار باشد، استاندار کرمانشاه یکبار برای همیشه با شجاعت اسامی مدیرانی که در زمینه جذب اعتبارات کمکاری میکنند و اعتبارات آنها برگشت خورده را با رقم دقیقی که به استان صدمه زدهاند و منابع را حیف و میل کردند، اعلام کند و در گام بعدی تعدادی از این مدیران برکنار شوند.
کرمانشاه چه نیازی به مدیران فرصتسوز دارد که زمان و منابع را از دست کرمانشاه بگیرند و کرمانشاه را عقب نگه دارند.
برخی از این مدیران بگونهای عمل میکنند که انگار دشمن استان هستند و اینجا کار میکنند تا منابع از دست کرمانشاه برود و عاید دیگر استانها شود و چنین مدیرانی باید بدون چشمپوشی معرفی و عوض شوند.
این کار زنگ خطری برای سایر مدیران کمکار و ناکارآمد خواهد بود تا حساب کار دستشان بیاید و از پشت میز نشستن فاصله بگیرند.
البته معرفی چند مدیر توانمندی که در استان داریم و مدام در حال جذب منابع و پیشبرد پروژهها و طرحهای خود هستند نیز چندان بیتاثیر نخواهد بود.









دیدگاه