طلوع کرمانشاه – این روزها، گروه‌ها و احزاب سیاسی در گوشه و کنار، هریک به طریقی در انجماد فکری و تعصبات فرقه‌ای فرو رفته و برخلاف سالهای نه چندان دور، گویی انگیزه‌ها برای ایجاد نشاط سیاسی فروکش کرده است. البته جریان انقلاب به دور از کشمکش‌های سیاسی احزاب همچنان پیشتاز و پرتلالو، مسیر بالندگی را در پیش گرفته و بی توجه به سنگ اندازی‌های برخی سیاسیون، استوار و باصلابت در راه فتح قله های افتخار حرکت می‌کند.
عقبه وطن فروش‌های لیبرال پس از ۲۲ بهمن تماشایی، چنان انگشت حیرت به دهان گرفتند که گویی هرگز انقلاب و انقلابیون همیشه در صحنه را نشناخته‌اند، لیبرال‌ها از بدو تاسیس نظام، عَلَم مخالفت و عناد با جریان انقلاب برافراشتند، اما حربه آنها برای نیل به اهدافشان، عوام فریبی، دروغ پراکنی، بزرگ نمایی وقایع، ایجاد شکاف و فاصله طبقاتی میان دولت و ملت، برداشت های سطحی و التقاطی از دین و ماهیت دینی انقلاب و القای عنصر یأس و ناامیدی و رخوت در جامعه است.
شاید موضوع حاکمیت لیبرال‌ها در کشور بیش از همه گیری حوزه فرهنگ و اجتماع، اقتصاد را نشانه رفته، این را می‌توان از سیستم رَبوی حاکم بر بانک‌های کشور دید که مصداق بارز جنگ با خداست و همچنان این رویه ظالمانه در بانکها ادامه دارد.
رخنه تفکرات التقاطی در آرای لیبرال‌ها از آنجا ناشی می‌شود که روشنفکران می‌خواهند با حفظ ظاهر مذهبی خود اما در مسیر غرب حرکت کنند و در حقیقت در مسیر جریان انقلاب، پوششی دوگانه بر تن کنند.
آمیختگی حس ناسیونالیستی در لیبرال‌های مسلمان نیز پدیده‌ای است که در میان عده‌ای دیگر جریان دارد، این دسته از لیبرال‌ها هم شاید همان پس‌مانده‌های رجوی‌ها باشند همان‌ها که در اوان انقلاب هزاران نفر را به جرم پایبندی به اسلام ناب به خاک و خون کشیدند.
ادامه دارد… / م
دیدگاه