این نوشتار بر آن است تا نقش اتاق بازرگانی کرمانشاه را در رونق اقتصادی استان و چرایی نبود نظارت بر اتاق و عدم شفاف سازی از عملکرد این به اصطلاح پناه و ماوای فعالان اقتصادی استان را مورد بررسی قرار دهد.
سالیان متمادی است که مدیریت اتاق بازرگانی کرمانشاه را یک تیم خاص و حالا دیگر دائمی در دست دارد و متاسفانه این گروه که در ظاهر دارای لابی های قوی اقتصادی و سیاسی هستند علی رغم نفوذ و قدرت بالا نتوانسته آنچنان که باید در رونق اقتصادی استان و رسیدگی به مشکلات فعالان اقتصادی موفق باشند !
اتاق بازرگانی کرمانشاه به مثابه ارث پدری برای آقایان در آمده که فارغ از عملکرد ، آقایان اجازه خودنمایی و عرض اندام به نیروها و افکار جدید را نمیدهند به نحویکه انتخابات چند دوره اخیر این اتاق نیز با حرف و حدیث های فراوانی روبرو بوده است.
متاسفانه دکترین فکری اتاق کرمانشاه مبنا و هدف را توجه و اهمیت به منافع شخصی خود قرار داده تا منافع عموم و استان و حتی کمک به بهبود شرایط اقتصادی .
وجود مرز طولانی مشترک با عراق به ویژه اقلیم کردستان بهترین فرصت بود تا از این ظرفیت به صورت خاص و درستی استفاده نموده و ضمن ایجاد زمینه های صادرات به رونق اقتصادی استان و متعاقب آن ایجاد اشتغال کمک نمود ولی متاسفانه به دلائل مختلف و همچنین عدم حمایت از تولیدکنندگان شاهد هستیم بازار عراق که زمانی بخش عمده ای از آن در اختیار استان کرمانشاه بود به راحتی این امتیاز واگذار شده و اندک سهم کشور در عراق در اختیار دیگر استان های کشور است در حالیکه این کرمانشاه است که بیشترین مرز را با این کشور همسایه دارد ولی دیگر استانها از طریق مرزهای ما در عراق به تجارت مشغول هستند و کرمانشاه فقط ترخیص کار این استانها شده و از این مزیت مهم اقتصادی کمترین سود نصیب استان می گردد.
ریاست اتاق نیز که با ژست های روشنفکرانه خود نه تنها هیچگونه پاسخ و شفاف سازی از عملکرد خود و دوستانش در اتاق ارائه نداده، تنها به این بسنده کرده که هرچند وقت یکبار خبرهای ناامیدکننده بیشتری از وضعیت اقتصادی و صادراتی استان را اطلاع رسانی نماید و در حالیکه از دلایل آن سخنی بر زبان نمی آورند و نمی گویند خود و دوستانشان برای رفع موانع پیش روی فعالان اقتصادی چه کرده اند در حالیکه در گذشته ای نه چندان دور دم از صادرات ده میلیارد دلاری و چه بسا بیشتر می زدند و ادعا داشتند آنقدر استان ظرفیت دارد که بازارهای برزیل را هم در دست بگیرد اما شاهد هستیم که نقش و تاثیر گذاری استان در بازارهای مختلف به ویژه بین المللی از دست رفته و اندک امتیازات خود را به ویژه در بازار عراق نتوانستیم حفظ کنیم ، و برگزاری نشست های مختلف و نمایشگاه های گوناگون هم نتوانسته به داد تجارت و تولید کنندگان ما برسد هرچند براین نکته نیز واقف هستیم که همه مشکلات به اتاق بازرگانی بر نمی گردد و نمی خواهیم فقط این بخش اقتصادی را مسئول همه نابسامانیها بدانیم اما هر وجدان بیدار و آگاهی میداند که اتاق بازرگانی بایدحامی برای تولید و اقتصاد باشد نه مانع آن.
اتاق بازرگانی کرمانشاه ودر راس آن هیئت رئیسه آن نتوانسته اند خواسته های فعالین اقتصادی استان را برآورده کنند و بیشتر درگیر مسائل و منافع خود بوده و حتی گاها از امتیازات ویژه سرمایه گذاری در استان نیز در راستای منافع خصوصی و شخصی استفاده می کننداز طرفی هم نبود نظارت و عدم شفاف سازی سوالها و شائبه هایی را در خصوص اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی بوجود آورده است و عدم ارتباط و پاسخگوئی مناسب از طرف متولیان اتاق بر این ابهامات افزوده است ، در حالیکه برخی اعضای اتاق از افرادی هستند که در معادلات اقتصادی استان تاثیرگذار هستند ولی در قالب اتاق بازرگانی کرمانشاه نمی توانند یا نمی خواهند اثر گذار باشند.
اما اکنون که در سال حمایت از کالای ایرانی قرار داریم نقش اتاق بازرگانی بیش از گذشته اهمیت پیدا میکند و مسئولین اتاق در کنار دولتمردان باید زمینه رشد و ارتقاء محصولات تولیدکنندگان داخلی را فراهم نماید و فارغ از حرف و باید و نبایدهایی که رئیس حالا دیگر مقتدر اتاق مطرح می نماید واقع بینانه دنبال رفع مشکلات و فراهم نمودن زمینه های صادرات محصولات داخلی باشند و به دنبال رفع سستی و رخوت موجود در اتاق کرمانشاه باشند
دیدگاه