به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی طلوع، تئاتر در کرمانشاه از سالیان دور تجلّی‌گاه هنر و ذوق و قریحه مردمانی است که در عرصه هنر و اجراهای زنده یدی طولانی دارند و امروز نیز هنرمندان تئاتر این استان در عرصه‌های ملی و فراملی همواره حرفی برای گفتن دارند و در برترین جشنواره‌های تئاتر دنیا نام کرمانشاه به زیبایی می‌درخشد.
حسین رحیمی کارگردان و بازیگر مطرح تئاتر کرمانشاه، دارای تحصیلات عالیه آکادمیک است که با تلاش و مساعی بسیار، نام این دیار را پرآوازه‌تر از گذشته احیا نموده و اجراهای بسیار ارزشمند و موثری در بُرهه‌های مختلف داشته است.
گفتگوی خبرنگار طلوع با این هنرمند برجسته استان را در ادامه می‌خوانید:
آقای رحیمی لطفا ضمن معرفی خود اشاره‌ای به رزومه هنری خود داشته باشید.
حسین رحیمی هستم از سال ۱۳۷۱ مانند تمام هنرمندان تئاتر، کار خودم را از تئاترهای دانش آموزی شروع کردم، ۳۲ کار را بازی و کارگردانی کردم. نمایشهایی از جمله «صندلی‌ها» از اوژن یونسکو، «در انتظار گودو» از ساموئل بکت، «پرده برداری» از روسودی سان سکندو، «خون در گلوی گربه» نوشته ورنر فاسبیندر، نمایش «آژیر چهار گوش»، «صبر زرد» و «تله و زیون» و نمایش «تمام» نوشته عبدالحی شماسی و تجربیاتی در زمینه بازی تصویر جزو سوابق کاری بنده بوده است که بسیار خوش درخشیدند و در چند تله فیلم و دو فیلم بازی داشتم.
در مورد گروه نمایش پاپیون که خود مسئولیت آن را بر عهده دارید، توضیح دهید.
گروه نمایش پاپیون از سال ۱۳۸۰ تشکیل شد، البته به نام دیگری بود و ماهیت و هدف این گروه تولید کار تئاتر بود، از سال ۸۷ هدف این گروه علاوه بر تولید تئاتر، دستیابی به شیوه‌های صحیح تحقیقاتی در مورد تئاتر و به ویژه تئاتر کاربردی در اولویت قرار گرفت. از درون آن تحقیقات وسیع، رسیدن به تئاتر کاربردی که در حقیقت تئاتر در خدمت جوامع است، حاصل شد و نتیجه‌ی همه این اتفاقات همکاری با کودکان معلول شامل معلولان جسمی حرکتی، ذهنی، نابینا و ناشنوا بود است و هدف ما تولید تئاتر با این کودکان برای ارتقاء سطح جایگاه و ارتقاء فرهنگ جامعه نسبت به این افراد بود، در داخل و خارج از کشور خوشبختانه توانستیم موفقیت‌های نسبی را کسب کنیم.
گروه نمایش پاپیون که هم اکنون به صورت هیئت مدیره‌ای و متشکل از هنرمندان، اساتید صاحب فن و بچه های تئاتر فعالیت خود را به پیش می‌برد و در کنار تولید تئاتر و ارائه آن در جشنواره‌های داخلی و خارجی، برگزاری کارگاه‌های تئاتر درمانی، دراماتراپی، تولید برنامه های هدف محور و تشکیل بزرگترین تشکیلات اجتماعی برای تمامی معلولان در سطح کشور هدف این گروه بوده و هست و برخی از این پروژه ها همچنان در دست اقدام است.
گروه نمایش پاپیون تولیدات بسیار زیادی داشته که موجب ارتقاء سطح کیفی زندگی معلولین و ایجاد روحیه نشاط و امید و بازیابی توان در معلولانی شده که تا دیروز حتی تصور اینکه این افراد در زندگی خود موفق باشند، بسیار سخت بود.
در حال حاضر ۱۴ معلول در گروه پاپیون فعالیت دارند، گروه نمایش پاپیون کامل ترین گروه به لحاظ کار حرفه ای و نقش و سِمتهای اجرایی در کشور است، چراکه این گروه علاوه بر کارگردان و دستیار کارگردان، دارای روانشناس و مشاور تغذیه و پزشک عمومی و کمیته روابط بین الملل وکمیته اسپانسرینگ است. به جرأت می‌توان ادعا کرد هنرمندان معلول گروه پاپیون حرفه‌ای ترین هنرمندان در کشور هستند.
در خصوص نمایش‌های تولید شده گروه پاپیون با همکاری افراد معلول توضیح دهید.
نمایش «آوازه خوان طاس» در سال ۸۰، نمایش پرده برداری روسودی سان سکندو، نمایش «صندلی‌ها» که بسیار خوش درخشید و در جشنواره بلاروس نیز شرکت کرد و صاحب عنوان بهترین بازیگر زن و جایزه گرندپریکس شد، در جشنواره لهستان نیز صاحب همین عنوان شد و از ۱۲ کشور مختلف مانند جشنواره لیورپول در کانادا و جشنواره آف آف برادوی در آمریکا دعوت نامه برای اجرا داشتیم.
ما به دنبال این هستیم در کشورهایی اجرا داشته باشیم که آینده و بستر خوبی برای تحقق اهداف گروه ما داشته باشد و سالانه در دو یا سه جشنواره برون مرزی شرکت می‌کنیم.
نمایش «هیدرولیز نطفه جنون» نیز کاری متفاوت با بازی خانم سارا میری و هنرمندان سندرم داون بود که توسط گروه پاپیون اجرا شد، کاری ارزشمند در خصوص آسیبهای اجتماعی بسیار مهم است و نگاه جهانی در این کار داشتیم و با استفاده از تکنیک‌های تئاتری در شرایط کارگاهی با تکیه بر عناصر و بازیها و رقص های کُردی و هوره و مور کار را اجرا کردیم که با اجرای بسیار خوب، موفق به کسب جایزه بزرگ جشنواره شدیم و این نمایش به ۳ جشنواره دیگر دعوت شد؛ یک جشنواره در آلمان که اواخر اسفند اگر شرایط مساعد بود حضور خواهیم داشت همچنین به جشنواره ای در مراکش و جشنواره ای در سن پترزبورگ روسیه نیز دعوت شدیم.
نمایش «پزشک نازنین» کاری تلفیقی با حضور هنرمندان کرمانشاهی از جمله سیروس سپهری و صبا قاسمی و نیز مهرانه کمالی از تهران به همراه ۷ بازیگر معلول بود که آماده شد و به مدت ٣٠ شب، این کار را در تماشاخانه مشایخی و در جشنواره فجر به روی صحنه بردیم.
در مورد برنامه‌های آینده گروه نمایش پاپیون توضیح بفرمایید.
ضمن اینکه در جشنواره‌هایی که دعوت شدیم حضور پیدا خواهیم کرد تولید نمایش «رومئو و ژولیت» را در دستور کار داریم که متن آن در حال نگارش است و این کار به تمرین بسیار سختی نیاز دارد، نمایش من و دخترم را در دستور کار داریم و به احتمال زیاد در کشور اتریش با بازی ۳ زن پناهنده انجام می‌شود. همچنین تولید برنامه تلویزیونی برای نوروز ۹۷ را در برنامه داریم و در صورت توافق نهایی، کاری بسیار جذاب و دیدنی در ۴ قسمت با حضور بچه های معلول گروه نمایش پاپیون را برای نوروز ۹۷ آماده خواهیم کرد.
همچنین تولید فیلم کوتاه را داریم فیلمی مستند داستانی است به نام «یحیی و جنگ» که در حال نگارش است و امیدواریم برای اجرا در فستیوال های خارجی آماده شود. برگزاری تئاتر درمانی و دراما تراپی در چند شهر را در برنامه داریم که برای برگزاری آن از سوی وزارت نفت و چند نهاد خصوصی و دولتی دیگر دعوت شدیم.
وضعیت تئاتر کرمانشاه را چطور ارزیابی می‌کنید؟
من سه آسیب و معضل را در تئاتر کرمانشاه احساس کردم، فقر ایده و بُنیه علمی در تولید اثر و جذب مخاطب و اقتصاد در تئاتر از مشکلات اساسی تئاتر کرمانشاه است که متاسفانه روز به روز بیشتر می‌شود.
عدم استقبال و عدم تقویت بنیه علمی نزد بازیگران و هنرمندان و کارگردانانی که اغلب جوان هستند را در تولید کارهای کرمانشاه می بینیم. عموما در این استان نمایشهایی را می بینیم که برای آن زحمت بسیاری کشیده شده و بازیگران بسیار خوبی داریم اما وقتی مقایسه می‌کنیم اتفاق خاصی نسبت به ۱۰ یا ۱۵ سال پیش در تئاتر کرمانشاه رخ نداده و جریان و اتفاق خاصی را نمی بینیم.
مسئله بعدی عدم ایده در جذب مخاطب است، در کرمانشاه گروه‌ها ایده مشخصی برای جذب مخاطب ندارند، عموما ایده‌های بدون خلاقیت و مطالعه بر پدیده اجتماعی تئاتر است. مسئله دیگر که باعث فرار هنرمندان تئاتر از کرمانشاه شد مسئله اقتصاد تئاتر است و تاکنون نیز کارگاه‌های خوبی در زمینه مدیریت گروه و اقتصاد در تئاتر در این استان برگزار نشده است.
تئاتر کرمانشاه از دیرباز تاکنون را چطور می بینید؟
هنرمندان دهه ۶٠ و ٧٠ باعث پویایی تئاتر و نشر فرهنگ عمومی دیدن تئاتر می‌شدند اما اکنون تئاتر برای تئاتری ها اجرا می‌شود. فقر ایده، ضعف بنیه علمی و مهارتی، و مدیریت در برنامه ریزی و توسعه دانش و اقتصاد در تاتر شهرستان ها، از سویی و برنامه ریزی جهت توزیع امکانات سخت افزاری و تالار های نمایشی در محدوده پایانه های شهر تاتر کرمانشاه را به عدم حرکت صحیح برای جذب مخاطب و رونق این حرفه نموده است.
تئاتر سالهای گذشته در کرمانشاه همراه با عصر خود حرکت می‌کرد و جریان ساز بود هنرمندان تئاتر آسان روی صحنه نمی رفتند و کارگردانان نیز اجازه نمی دادندکه هنرمند خیلی ساده بر روی صحنه برود. هنرمندان دهه ۶۰ و ۷۰ باعث پویایی تئاتر و جذب مخاطب می شدند. در آن سالها مخاطبان برای دیدن تئاتر سر و دست می‌شکستند اما اکنون تولید تئاتر برای تئاتری ها اتفاق می افتد.
در خصوص جشنواره لهستان که گروه پاپیون هر ساله در آن حضور دارد توضیح دهید.
این جشنواره در واقع جشنواره آکادمیک و حرفه ای است، جشنواره ای است که به آینده تئاتر و اتفاقات و رویدادهای تئاتر در دنیا می‌پردازد و هرساله از کارگردانانی که ایده و کار جدیدی دارند دعوت می‌کند. هر ساله ۱۲ تا ۱۶ کارگردان ثابت به این جشنواره دعوت می‌شوند و از حوزه قاره آسیا تنها بنده مفتخر به حضور در این جشنواره می‌شوم. خدا را شکر از سه سال حضور گروه پاپیون در این جشنواره، طی دو سال مفتخر به کسب جایزه بزرگ جشنواره شد و جایزه ویژه امسال نیز معرفی به بریتیش کانسیل بود که از کارگردانان مطرح دنیا دعوت می‌کند و جایزه امسال دعوت مستقیم از کارگران برای معرفی به بریتیش کانسیل برای حضور در نپال بود و گردهمایی ۱۰ روزه با حضور کارگردانان سراسر دنیا که به تعداد محدود می باشد و از قاره آسیا از دو نفر دعوت خواهند کرد که من جزو سه نفر نهایی هستم، و حدود ۳۸۰۰ نفر شرکت کردند و پروپوزال دادند و به سه نفر نهایی رسیدند و بنده جزو این سه نفر هستم و قرار است دو نفر در این همایش شرکت کنند و پروپوزال های خود را ارائه دهند تا کتابی گردآوری شود و نام کارگردانان در این کتاب ذکر شود تا تجربیات آنها به سراسر جهان انتقال یابد.
در پایان توضیحات تکمیلی را عنایت بفرمایید.
در پایان از پایگاه خبری طلوع کرمانشاه تشکر می‌کنم و امیدوارم فعالیت‌های من ادای دِین به صحنه‌های تئاتر کرمانشاه نموده باشد که در خود هنرمندانی مانند ثریا شیرزادی، بهمن مرتضوی، نصرت الله سیافی و محمد فرهنگ را در خود جای داد.
امیدوارم ادای دِین نموده باشم به اساتید خودم استاد فرهاد حیاتی، استاد عباس بنی عامریان، هواس پلوک، خسرو خندان، محمد حبیبیان، حمید فیروزی و تمام پیشکسوتان تئاتر که از دور و نزدیک دست آنها را می بوسم و افتخار می‌کنم در کنار این هنرمندان واقعیی هستم که موفقیت‌های من برایشان مهم بوده است و توصیه اکید دارم که هنرمندان جوان باید از تجربیات این اساتید نهایت استفاده را داشته باشند.
امیدوارم پیوند محکم میان هنرمندان نسل قدیم و جدید را شاهد باشیم و برای تمام دوستان هنرمندم در کرمانشاه آرزوی موفقیت و سلامتی دارم و امیدوارم همیشه خبرهای خوب از شهر کرمانشاه و تئاتر کرمانشاه بشنوم.
جا دارد اشاره‌ای به حادثه غم انگیز زلزله کرمانشاه نیز داشته باشم، حادثه زلزله کرمانشاه بسیار غم انگیز بود و گروه نمایش پایپون تصمیم دارد برای همدردی با جانباختگان و آسیب دیدگان این حادثه، اولین اجرایی که در یک فستیوال در جنوب آلمان خواهد داشت را به زلزله زدگان استان کرمانشاه تقدیم نماید.
خیلی خیلی خوشحال شدم از پیشرفت در کارت امیدوارم که در همه زمینه ها موفق وسربلند باشی روح ماهت میبوسم وارزوی سربلندی وپیشرفت در تمام زمینه هارا خواستارم به امید پیروزی