«مریم باباولدینی نائب قهرمان جهانی کیک‌بوکسینگ درگذشت»، این خبر اصلی‌ترین خبرچند روز گذشته در کرمانشاه بود، ورزشکار و افتخارآفرینی در سطح جهانی و بین‌المللی که در سایه بی‌توجهی و عدم رسیدگی در یک بیمارستان دولتی و تحت نظر دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه درگذشت.
این بانوی جوان کرمانشاهی در اثر سانحه تصادف در روز چهارشنبه (۱۴ خرداد) دچار آسیب جدی و راهی بیمارستان طالقانی کرمانشاه شد، بیمارستانی که اکثر افرادی که دچار تصادف و تروما می‌شوند به این بیمارستان می‌روند اما برگشت آنها با خداست.
آنطور که ادعا شده حال این بانوی ورزشکار در دقایق اولیه پس از تصادف چندان وخیم نبوده اما عدم رسیدگی فوری به این ورزشکار بین‌المللی باعث شده زمان طلایی درمان وی از دست برود، دچار مرگ مغز شده و در نهایت به سادگی جان خود را از دست بدهد.
اگرچه در ساعات اولیه رسیدگی چندانی به این بانوی ورزشکار صورت نگرفت اما پس از اینکه موضوع رسانه‌ای شد و پایگاه‌های خبری و خبرگزاری‌ها به موضوع ورود کردند تعدادی از مسئولین برای پاسخ به افکار عمومی به دیدن این ورزشکار رفتند، نکته جالب توجه آنجا بود که حتی در این عیادت دکتر سروش سرپرست دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه به خود زحمت همراهی مدیران ارشد و معاون استاندار را نداد و معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه مدیران را همراهی کرد.
این عیادت دیرهنگام هم البته کاری از پیش نبرد و این بانوی ورزشکار دچار مرگ مغزی شد و جان خود را روز گذشته (جمعه، ۱۶ خرداد) از دست داد.
موضوع قابل توجه دیگر آنجاست که ورود رسانه‌ها و اطلاع‌رسانی گسترده باعث شد ماجرای مرگ این بانوی ورزشکار مورد توجه قرار گیرد، در غیر این صورت این ماجرا در سکوت خبری پایان می‌یافت.
مشهور بودن این بانو باعث شد ماجرای مرگ وی در بیمارستان طالقانی کرمانشاه به عنوان بزرگترین مرکز ترومای غرب کشور مورد توجه قرار گیرد، اما این ماجرا هر روز و هر ساعت برای تعداد زیادی از افراد چه در کرمانشاه و چه افرادی که از استان‌های همجوار به بیمارستان طالقانی می‌آیند تکرار شده و کسی هم از آن باخبر نمی‌شود.
بیمارستان طالقانی که مرکز تروما و تصادفات غرب کشور بوده و بخش عمده بیماران تصادفی راهی اینجا می‌شوند محل مرگ بسیاری از این بیماران است، افرادی که در سایه کم‌توجهی، عدم رسیدگی فوری، کمبود امکانات و تجهیزات، قدیمی بودن بخش‌های زیادی از بیمارستان و در مجموع غفلت و قصور جان خود را از دست می‌دهند و کسی هم از آن باخبر نمی‌شود.
افرادی که بضاعت مالی بیشتری دارند با توجه به سبقه این بیمارستان حتما بیمار خود را جهت اعمال جراحی فوری و یا رسیدگی بیشتر به بیمارستان‌های خصوصی مانند بیستون، حکیم و … برده و اجازه نمی‌دهند بیمار جان خود را در سایه بی‌توجهی که در این بیمارستان رخ می‌دهد، از دست بدهد از همین رو عمده افرادی که در بیمارستان طالقانی جان خود را از دست می‌دهند افراد متوسط و ضعیف جامعه هستند که از پس پرداخت هزینه‌های بیمارستان خصوصی برنمی‌آیند و ناگزیر به پذیرش خدمات ناکافی و نامناسب بیمارستان طالقانی هستند.
این در حالی است که چندی قبل در جریان سفر هیات دولت و وزیر بهداشت به کرمانشاه، اورژانس جدید این بیمارستان افتتاح شد، اورژانسی که البته از مدت‌ها قبل کار می‌کرد و برای افتتاح نمایشی مقابل وزیر بهداشت مردم گرفتار و بیمار که درگیر مشکلاتی از جمله شکستگی و آسیب اعضا بودند را ساعاتی در اتاق‌ها نگه داشتند تا هنگام حضور وزیر بهداشت و رسانه‌ها راهروهای اورژانس خالی به نظر برسد.
این اورژانس تازه افتتاح هم گویا به داد بیماران نرسیده و حتی چهره‌های نامی مانند این قهرمان که فوت آنها پر سر و صدا بوده نیز از آن بهره‌ای نبردند.
حالا باید دید بیمارستان طالقانی کرمانشاه که باید مرکزی باشد برای درمان و نجات بیماران اما اکنون خود به قتلگاه جوانان تبدیل شده آیا پس از این رویداد تلخ شاهد تغییر وضعیت خواهد بود و یا اینکه باز هر هفته و هر ماه شاهد مرگ‌های حاصل از غفلت در این بیمارستان خواهیم بود.
این در حالی است که با وجود گذشت حدود پنج روز از تصادف این ورزشکار و چند روز از مرگ وی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه حتی خود را ملزم یه پاسخگویی به رسانه‌ها و افکار عمومی ندانسته و حتی از صدور یک بیانیه ساده و عذرخواهی نیز خودداری کرده است.
دیدگاه